دوره 14، شماره 2 - ( 2-1393 )                   جلد 14 شماره 2 صفحات 174-167 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Mohammadi Najafabadi H, Ataee A A, Sharififar M. Numerical and Experimental Investigation of Incremental Sheet Metal Forming Parameters and Multi-objective Optimization Using Neural-genetic Algorithm. Modares Mechanical Engineering 2014; 14 (2) :167-174
URL: http://mme.modares.ac.ir/article-15-11937-fa.html
محمدی نجف آبادی حسین، عطایی علی اصغر، شریفی فر مسعود. بررسی عددی و تجربی پارامترهای روش شکل‌‌دهی تدریجی ورق و بهینه‌سازی چند هدفه‌ توسط الگوریتم عصبی-ژنتیک. مهندسی مکانیک مدرس. 1393; 14 (2) :167-174

URL: http://mme.modares.ac.ir/article-15-11937-fa.html


1- دانشگاه تهران
2- استادیار دانشگاه تهران
3- دانشگاه مالک اشتر
چکیده:   (5842 مشاهده)
روش شکل‌دهی تدریجی ورق فلزی از جمله روش‌های نوین و بسیار انعطاف‌پذیر در فناوری شکل‌دهی ورق‌های فلزی است که برای تولید قطعات به تعداد کم و ساخت مدل نمونه‌ی اولیه، مورد استفاده قرار می‌گیرد. برای تولید قطعات با خواص مطلوب، با بیشترین کیفیت و کمترین هزینه، تعیین میزان بهینه برای پارامترهای فرآیند ضروری می‌باشد. در این تحقیق پس از شبیه‌سازی فرآیند با استفاده از نرم‌افزار ABAQUS، تأثیر سه پارامتر شامل ضریب اصطکاک، قطر ابزار و اندازه‌ی گام عمودی بر سه پارامتر نیروی عمودی ابزار، ضخامت ورق تغییر شکل یافته و مقدار برگشت فنری با استفاده از مدل اجزای محدود در سطوح مختلف بررسی شد. سپس با استفاده از اطلاعات به دست آمده، مدلی توسط شبکه‌ی عصبی مصنوعی در نرم‌افزار MATLAB به دست آمده و سپس این مدل به عنوان تابع ورودی به الگوریتم بهینه‌سازی ژنتیک چند هدفه ارائه گردید تا پارامترهای بهینه‌ی فرآیند جهت به دست آمدن حداقل نیروی عمودی، حداقل برگشت فنری و حداقل کاهش ضخامت به دست آیند و جبهه پارتوی مربوطه حاصل شود.
متن کامل [PDF 1033 kb]   (6112 دریافت)    
نوع مقاله: مقاله پژوهشی کامل | موضوع مقاله: روش اجزای محدود|شکل دهی فلزات
دریافت: 1391/11/7 | پذیرش: 1392/12/23 | انتشار: 1393/2/14

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.