دوره 17، شماره 10 - ( 10-1396 )                   جلد 17 شماره 10 صفحات 248-242 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Rezaei H, Sadeghi M H, Khosroabadi H. An Experimental study into the size effect in micromilling process. Modares Mechanical Engineering 2018; 17 (10) :242-248
URL: http://mme.modares.ac.ir/article-15-1931-fa.html
رضایی حامد، صادقی محمد حسین، خسرو آبادی حسن. مطالعه تجربی اثر اندازه در فرآیند میکروفرزکاری. مهندسی مکانیک مدرس. 1396; 17 (10) :242-248

URL: http://mme.modares.ac.ir/article-15-1931-fa.html


1- شرکت مجتمع گاز پارس جنوبی
2- استاد دانشگاه تربیت مدرس
3- مدیر تعمیرات فاز 20&21 شرکت مجتمع گاز پارس جنوبی
چکیده:   (3972 مشاهده)
میکروفرزکاری یکی از مهمترین فرآیندهای ساخت قطعات مینیاتوری است که امروزه کاربرد گسترده‌ای پیدا کرده‌اند. استفاده از ابزارهای کوچکتر از 1 میلیمتر در این فرایند باعث بروز پدیده "اثر اندازه" و مشکلات ناشی از شخم زنی در پیشروی‌های پایین می‌شود. تعیین مقدار مینیمم ضخامت براده‌ای که باعث کاهش و یا حذف اثر شخم زنی شود از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. در این تحقیق به بررسی نقش کاهش مقیاس در فرایندهای فرزکاری با مقیاس میکرو و ماکرو پرداخته شده است. ماده بکار رفته در این تحقیق آلیاژ تیتانیومی Ti-6Al-4V بوده است. از دو ابزار دو پره به قطرهای 0.8 و 2 میلیمتر برای این منظور استفاده شد. تاثیر عمق برش محوری و پیشروی بعنوان پارامترهای ورودی بر مشخصه‌های خروجی فرایند نظیر انرژی مخصوص، میکروسختی، زبری سطح، توپوگرافی و تشکیل براده مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج نشان از افزایش انرژی مخصوص برش و میکروسختی سطح ماشینکاری شده در مقیاس میکرو داشته است. میکروسختی سطح میکروفرزکاری شده حدود 6 برابر و انرژی مخصوص برش 150% بیشتر از مقیاس ماکرو بوده است. مقدار مینیمم ضخامت براده در میکروفرزکاری این آلیاژ 0.25-0.49 شعاع لبه برنده پیشنهاد می‌گردد.
متن کامل [PDF 1248 kb]   (5364 دریافت)    
نوع مقاله: مقاله پژوهشی کامل | موضوع مقاله: روشهای ساخت
دریافت: 1396/4/21 | پذیرش: 1396/6/29 | انتشار: 1396/7/28

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.