دوره 10، شماره 4 - ( 10-1389 )                   جلد 10 شماره 4 صفحات 12-1 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

vakil Baghmisheh M T. Application of Genetic Algorithms in Optimal Design of a Passive Suspension System a Vehicle Subjected to Random Excitations of Actual Road. Modares Mechanical Engineering 2010; 10 (4) :1-12
URL: http://mme.modares.ac.ir/article-15-4808-fa.html
وکیل باغمیشه محمدتقی، حسن نژاد رضا، میرزایی مهدی. کاربرد الگوریتم ژنتیکی در بهینه سازی سیستم تعلیق غیرفعال خودرو در برابر اثر تحریک های اتفاقی جاده. مهندسی مکانیک مدرس. 1389; 10 (4) :1-12

URL: http://mme.modares.ac.ir/article-15-4808-fa.html


1- دانشکاه تبریز- دانشکده مهندسی برق وکامپیوتر- مرکز تحقیقات ICT
2- دانشگاه تبریز- دانشکده مهندسی مکانیک
3- دانشگاه صنعتی سهند
چکیده:   (11396 مشاهده)
ضربه های اتفاقی ناشی از ثابت نبودن سرعت و ناهمواریهای جاده، خودرو را در معرض شتاب های قائمی قرار می دهد که سبب ناراحتی و خستگی سرنشینان می شود. با محدود سازی این شتاب ها می توان راحتی سفر با خودرو را بهبود داد. در این مقاله نخست به منظور ارزیابی راحتی سفر با خودرو، پاسخ شتاب های قائم سرنشین در فرکانس های مختلف با استفاده از طیف چگالی قدرت مربوط به تحریک های اتفاقی جاده واقعی محاسبه شده و با مقادیر مرزی مطلوب - که در استاندارد ISO 2631 تعریف شده - مقایسه می شود. سپس برای حداقل سازی شتاب های قائم و با در نظر گرفتن مقادیر مرزی مشخص شده در استاندارد، پارامترهای سیستم تعلیق (ضرایب فنرها و کمک فنرها) با استفاده از الگوریتم های ژنتیکی تعیین می شوند. برای حل این مسأله بهینه سازی غیر خطی مقید، محدودیت های فیزیکی نیز اعمال می شوند. نتایج به دست آمده نشان دهندۀ کاهش شتاب های بدنۀ خودرو به میزان قابل قبول و بهبود پاسخ دینامیکی خودرو از نظر راحتی سفر است. مقایسه نتایج به دست آمده از این روش با نتایج حاصل از روش برنامه ریزی غیرخطی، نشان دهندۀ کارایی بالاتر الگوریتم ژنتیکی است.
متن کامل [PDF 948 kb]   (8111 دریافت)    

دریافت: 1389/11/11 | پذیرش: 1389/11/30 | انتشار: 1389/12/8

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.