دوره 12، شماره 4 - ( 8-1391 )                   جلد 12 شماره 4 صفحات 90-80 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Hydrodynamic Optimization Hull Form of High Speed Planning Craft with Variable Deadrise Angle by Using Genetic Algorithm. Modares Mechanical Engineering 2012; 12 (4) :80-90
URL: http://mme.modares.ac.ir/article-15-10410-fa.html
سیف محمد سعید، توکلی دخرابادی محمد، وفایی صفت عباس. بهینه سازی هیدرودینامیکی فرم هندسی بدنه شناور تندرو پلنینگ با زاویه ددرایز متغیر به کمک الگوریتم ژنتیک. مهندسی مکانیک مدرس. 1391; 12 (4) :80-90

URL: http://mme.modares.ac.ir/article-15-10410-fa.html


1- هیئت علمی دانشگاه صنعتی شریف
2- دانشجو
3- عضو هیدت علمی دانشگاه امام حسین(ع)
چکیده:   (6090 مشاهده)
در اکثر روش¬ها و از جمله در روش نیمه تجربی سویتسکی، زاویه ددرایز ثابت فرض می¬شود و یا زاویه ددرایز مقطع عرضی واقع در مرکز گرانش بدنه شناور مورد استفاده قرار می¬گیرد. بر این اساس با ثابت در نظر گرفتن زاویه ددرایز فیزیک واقعی مسئله مدل نشده زیرا در واقعیت زاویه ددرایز شناور تندرو در طول بدنه متغیر می¬باشد در این مقاله، ابتدا مقاومت هیدرودینامیکی به وزن شناور تندرو با زاویه ددرایز متغیر با توسعه روش نیمه تجربی سویتسکی محاسبه می¬شود و نشان داده می-شود که نتایج حاصل از روش ارائه شده از دقت بیشتری نسبت به روش نیمه تجربی سویتسکی در مقایسه با نتایج تجربی برخوردار می¬باشد و مطابقت مناسبی با نتایج تجربی دارد. سپس به کمک روش الگوریتم ژنتیک به تعیین بهینه مقدار طول مرکز گرانش از ترنزام، عرض و نرخ تغییر زاویه ددرایز از ترنزام تا سینه بدنه شناور تندرو پرداخته شده است. مقاومت به وزن تعیین شده در بخش اول به عنوان تابع هدف جهت کمینه شدن مقاومت بدنه و پایداری هیدرواستاتیکی و پایداری دینامیکی طولی و عرضی به عنوان قیود بهینه¬سازی در نظر گرفته شده است. در نهایت دسته جواب¬های بهینه برای استفاده طراحان در مرحله طراحی مفهومی ارائه شده است.
متن کامل [PDF 704 kb]   (5700 دریافت)    

دریافت: 1390/12/27 | پذیرش: 1391/4/5 | انتشار: 1391/7/10

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.