بهینه‎سازی و قابلیت اطمینان دو کلید اساسی در طراحی سازه‎ای است. بهینه‎سازی توپولوژی بر اساس قابلیت اطمینان روشی قوی و امیدبخش برای پیدا کردن توپولوژی بهینه با در نظر گرفتن عدم قطعیت است. در این مقاله به‌جای تقریب تابع حالت حدی و سپس استفاده از الگوریتم‎های جستجوی محتمل‌ترین نقطه شکست که به‌طور معمول در بهینه‎سازی توپولوژی بر اساس قابلیت اطمینان مورد استفاده قرار می‏‎گیرد، از الگوریتم ازدحام ذرات با بهره‎گیری از روش اندازه‌گیری عملکرد پیشنهاد می‎شود. در الگوریتم پیشنهادی نیاز به استفاده از ضریب جریمه که انتخاب مناسب آن در همگرایی فرایند جستجو بسیار مهم است، نمی‎باشد. علاوه بر آن نیاز به‌تقریب تابع حالت حدی، محاسبه مشتقات تابع حالت حدی نسبت به متغیرهای تصادفی و هم‎چنین مشکل همگرایی روش‌های جستجوی محتمل‌ترین نقطه شکست برای توابع حالت حدی پیچیده را ندارد. در این مقاله بهینه‌سازی توپولوژی بر اساس قابلیت اطمینان با استفاده از بهینه‎سازی دو جهتی تکاملی سازه‌ها با طرح فیلتر بهبود یافته ارائه می‎شود. توپولوژی به دست آمده با بهینه‎سازی توپولوژی بر اساس قابلیت اطمینان با توپولوژی به دست آمده از بهینه‌سازی توپولوژی قطعی مقایسه می‌شود. نتایج نشان می‎دهد الگوریتم ازدحام ذرات می‎تواند به‌طور مؤثر در بهینه‎سازی توپولوژی بر اساس قابلیت اطمینان به کار گرفته شود و استفاده از آن نیز ساده و آسان است.

واژه‌های کلیدی: قابلیت اطمینان، الگوریتم ازدحام ذرات، بهینه‎سازی دو جهتی تکاملی سازه‎ها

متن کامل [PDF 1434 kb]   (6141 دریافت)