چکیده علاوه بر بارهای محیطی و بهره‌برداری، خطوط لوله ممکن است در معرض بارهای جانبی تصادفی مانند سقوط اجسام سنگین و یا برخورد لنگر کشتی قرار بگیرند. در نتیجه، ظرفیت بابربری این خطوط به دلیل نواقص احتمالی ایجاد شده مانند قرشدگی و یا کاهش ضخامت موضعی به شدت کاهش پیدا می‌کند. چنین آسیب‌های وارده به یک سازه فراساحل ممکن است پیامدهای اقتصادی، زیستی و جانی جدی را به دنبال داشته باشد. در این تحقیق تاثیر حضور قرشدگی و کاهش ضخامت بر روی رفتار یک‌سویه فشاری اعضای لوله‌ای، همراه با فشار داخلی به صورت آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور چندین نمونه‌ آزمایشگاهی با نسبت قطر به ضخامت D/t=22 و از جنس فولاد API-5L-X80 ساخته شده و تحت آزمایش قرار گرفته است. قرشدگی توسط یک سنبه کروی شکل با نسبت (d/D) برابر با 0.45، و کاهش ضخامت موضعی با مقطع مستطیلی توسط دستگاه تخلیه الکتریکی (اسپارک) در بخش میانی نمونه‌ها اعمال شده‌اند. پس از اعمال قرشدگی نمونه‌های سالم و آسیب دیده تحت بارگذاری محوری یک‌سویه فشاری قرار گرفته‌اند. در این تحقیق اثر پارامترهایی از جمله عمق قرشدگی، حضور فشار داخلی و ابعاد کاهش ضخامت موضعی مورد بررسی قرار گرفته است.

واژه‌های کلیدی: بارگذاری محوری، یک‌سویه فشاری، لوله‌های فولادی، فشار داخلی، نقص مکانیکی

متن کامل [PDF 6433 kb]   (4494 دریافت)