دوره 18، شماره 4 - ( 5-1397 )                   جلد 18 شماره 4 صفحات 134-126 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

habibi M, yousefi J. Damage assessment of mode II of polymer composite material using a new acoustic emission and finite element methods. Modares Mechanical Engineering 2018; 18 (4) :126-134
URL: http://mme.modares.ac.ir/article-15-20096-fa.html
حبیبی مهدی، یوسفی جلال، احمدی نجف آبادی مهدی. ارزیابی خرابی مود II کامپوزیت‌های لایه‌ای با استفاده از نوع جدیدی از موج نشر آوایی و روش المان محدود‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬. مهندسی مکانیک مدرس. 1397; 18 (4) :126-134

URL: http://mme.modares.ac.ir/article-15-20096-fa.html


1- دانشگاه صنعتی امیرکبیر، تهران، ایران
چکیده:   (2769 مشاهده)
جدایش بین لایه‌ای یکی از مهم ترین عیوب در مواد کامپوزیتی لایه لایه می باشد که وجود این عیب در یک سازه باعث کاهش استحکام آن سازه می گردد. در این مقاله، روشی با قابلیت اطمینان بالا برای ارزیابی جدایش بین لایه ای در کامپوزیت های لایه ای با استفاده از روش نشر آوایی پیشنهاد شده است. ابتدا یک روش جدید برای تجزیه بنیادی حالت های موجی در نمونه های کوچک توسعه داده شد. مکانیزم های خرابی در مد II شکست برای نمونه های بافته و تک جهته با استفاده از روش دسته بندی فازی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. پس از آن، پدیده توقف ترک در هر نمونه مورد بررسی گردید. در ادامه، تست های تجربی و مدل سازی لایه چسبنده برای مشخص کردن جدایش بین لایه ای در نمونه های مود دو به کار گرفته شده است. نتایج نشان می دهد که امکان پذیر است اثر پراکندگی صوت نظیر اتلاف سیگنال های نشرآوایی با استفاده از روش پیشنهادی جدید را با موفقیت کاهش داد. به عنوان نکته نهایی، نتایج این مطالعه می تواند انواع خرابی را در کامپوزیت های لایه ای به طور موثر با استفاده از تکنیک موجی انتشار آوایی متمایز سازد.
متن کامل [PDF 1817 kb]   (3806 دریافت)    
نوع مقاله: مقاله پژوهشی کامل | موضوع مقاله: سازه های هوا فضا
دریافت: 1396/10/17 | پذیرش: 1396/11/27 | انتشار: 1397/5/23

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.