دوره 19، شماره 8 - ( مرداد 1398 )                   جلد 19 شماره 8 صفحات 1941-1929 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشکده مهندسی مکانیک و انرژی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
2- دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه لیکهد، انتاریو، کانادا
3- دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه تهران، تهران، ایران ، ashjaee@ut.ac.ir
4- گروه شیمی، دانشکده علوم، دانشگاه تهران، تهران، ایران
5- گروه ماشین‌آلات دوار، واحد تعمیرات مکانیکی، شرکت پالایش گاز پارسیان، لامرد، ایران
چکیده:   (5542 مشاهده)
امروزه نانوسیالات با توجه به پتانسیل خود در افزایش نرخ انتقال حرات و خنک‌کاری سیستم‌های مختلف، توجهات زیادی را در تحقیقات به خود جلب کرده‌اند. از طرف دیگر، تحقیقات جدید نشان می‌دهند که نانوسیالات گرافن‌دار، حتی در غلظت‌های پایین هم توانایی بیشتری در افزایش ضریب انتقال حرارت جابه‌جایی نسبت به نانوسیالات متداول دارند. با درنظرگرفتن این موضوع در مطالعه حاضر از نانوسیال حاوی نانوذرات فریت کبالت/گرافن به‌عنوان سیال عامل برای بررسی تجربی تاثیر آن بر انتقال حرارت جابه‌جایی اجباری سیال عبوری از یک کانال دایروی از جنس مس که تحت شار حرارتی ثابت و در رژیم جریان آرام قرار دارد، استفاده شده است. گفتنی است اثر میدان مغناطیسی بر نانوذرات به‌عنوان یکی از روش‌های فعال در بهبود نرخ انتقال حرارت مطرح است. برای نیل به این هدف، تاثیر قدرت میدان مغناطیسی خارجی و همچنین تاثیر اعمال فرکانس‌های مختلف بر میزان بهبود انتقال حرارت در اعداد رینولدز و غلظت‌‌های مختلف بررسی و فرکانس بهینه به دست آورده شده است. نتایج نشان می‌دهند که نرخ انتقال حرارت نانوسیال هیبریدی مورد آزمایش در حضور میدان مغناطیسی ثابت و متناوب بهبود یافته، به‌طوری که این افزایش تحت میدان متناوب چشمگیرتر از میدان ثابت است. همچنین نتایج نشان می‌دهند که در غیاب میدان مغناطیسی و عدد رینولدز ۵۷۱، میانگین افزایش انتقال حرارت جابه‌جایی فروفلوید با غلظت ۰/۶ به ۱۵/۲% در مقایسه با آب خالص رسیده است، در حالی‌که این مقدار با اعمال میدان مغناطیسی ثابت و متناوب به ترتیب به ۱۹/۷ و ۳۱% می‌رسد.
 
متن کامل [PDF 1158 kb]   (2329 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: انتقال حرارت و جرم
دریافت: 1397/8/23 | پذیرش: 1397/6/11 | انتشار: 1398/5/21

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.