دوره 17، شماره 1 - ( 1-1396 )                   جلد 17 شماره 1 صفحات 10-1 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- استادیار دانشکده علوم و فنون نوین دانشگاه تهران
2- دانشکده علوم و فنون نوین دانشگاه تهران
چکیده:   (4885 مشاهده)
در این مقاله، مسئله مانور انتقال مداری کمینه زمانی هم‌صفحه با تراست کم با رهیافت کنترل بهینه فازی حل شده است. معادلات دینامیک مسیر برای مدارهای شبه‌دایروی به فرم گوسی از دسته معادلات لاگرانژ بیان می‌شود. با استفاده از تکنیک میانگین‌گیری تحلیلی، فرم مطلوب معادلات دینامیکی مسئله انتقال مداری هم‌صفحه با بزرگی شتاب ثابت حاصل می‌شود. پس از آن با استفاده از روش گسسته‌سازی اولر، تمامی معادلات دینامیکی تفاضلی، تابع عملکرد و قیود پایانه مسیر در یک فرم گسسته بیان می‌شوند. با استفاده از مفهوم تابع عضویت فضای فازی، مسئله کنترل بهینه کلاسیک مبتنی بر تابع عملکرد و قیود پایانه مسیر همراه با عدم قطعیت و نامعینی، تماما به فضای فازی منتقل می‌شوند. سپس با معرفی متغیرهای کمکی تمامی روابط نامساوی به شروط تساوی تغییر می‌یابند. در ادامه به کمک راهکار بلمن‌-زاده مسئله کنترل بهینه به یک مسئله بهینه-سازی پارامتری تبدیل می‌شود که برای حل آن از روش بهینه‌سازی لاگرانژ استفاده می‌شود. در نهایت دستگاه معادلات جبری غیرخطی حاصل از تشکیل شروط لازم بهینگی با روش‌ برنامه‌ریزی غیرخطی حل می‌شود. صحت سنجی نتایج حاصل از حل عددی بهینه فازی با نتایج تحلیلی دردسترس نشان از کارآمدی راهکار ذکرشده در بهینه سازی یک مسیر انتقال مداری در حضور عدم قطعیت و نامعینی‌ها دارد. اگرچه رویکرد کنترل بهینه فازی در زمره روش‌های حل مستقیم مسائل کنترل بهینه فازی جای می‌گیرد، اما از معایب آن‌ها نظیر نفرین ابعادی و حجم محاسباتی سنگین به دور بوده و با به‌کارگیری رویکرد فازی و تجربیات خبره حل مسئله می‌تواند ساده‌تر نیز حاصل شود.
متن کامل [PDF 1984 kb]   (5887 دریافت)    
نوع مقاله: مقاله پژوهشی کامل | موضوع مقاله: کنترل
دریافت: 1395/5/18 | پذیرش: 1395/9/9 | انتشار: 1395/10/15

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.