دوره 15، شماره 3 - ( 3-1394 )                   جلد 15 شماره 3 صفحات 112-106 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشیار تبریز-دانشگاه تبریز- ریاست دانشکده فنی مهندسی مکانیک-گروه مهندسی ساخت و تولید- محمد رضا شبگرد
2- دانشگاه مراغه
3- دانشگاه تبریز
4- دانشگاه آزاد تبریز
چکیده:   (5032 مشاهده)
در این تحقیق فرآیند پرداختکاری فولاد گرم‌کار AISI H13 به روش جریان ساینده (AFF) مورد مطالعه قرار گرفته و تاثیر پارامترهای مختلف پروسه از قبیل فشار اکستروژن، غلظت ذرات ساینده، اندازه ذرات ساینده و وضعیت اولیه سطح بر روی میزان کاهش زبری سطح و میزان برداشت ماده مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این تحقیق نشان می دهد که افزایش غلظت ذرات ساینده باعث افزایش میزان کاهش زبری سطح و میزان برداشت ماده می‌شود. افزایش فشار اکستروژن از 4 مگاپاسکال تا 6 مگاپاسکال منجر به افزایش میزان کاهش زبری سطح و میزان برداشت ماده و از 6 مگاپاسگال تا 8 مگاپاسکال باعث کاهش میزان کاهش زبری سطح و میزان برداشت ماده می شود. تصاویر میکروسکوپ الکترونی موید این موضوع است که افزایش زمان پرداختکاری به بیش از 4 ساعت، سبب نفوذ و ماندگاری ذرات ساینده در سطح نمونه گردیده و بدین طریق موجب تخریب آن می‌شود. همچنین مطابق نتایج این تحقیق، با افزایش اندازه ذرات ساینده، میزان کاهش زبری سطح و میزان برداشت ماده افزایش یافته و این فرآیند در سطوح اولیه خشن‌کاری شده، تأثیرگذاری بیشتری بر کیفیت سطح مورد نظر دارد.
متن کامل [PDF 615 kb]   (5772 دریافت)    
نوع مقاله: مقاله پژوهشی کامل | موضوع مقاله: روشهای تولید
دریافت: 1393/9/19 | پذیرش: 1393/10/15 | انتشار: 1393/11/4

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.