بی‌اختیاری استرسی ادرار، خروج غیرارادی ادرار از پیشابراه بعلت افزایش فشار شکمی در غیاب انقباض مثانه است که منجر به افزایش فشار مثانه‌ای به بیش از مقدار فشار پیشابراهی می‌شود. زنان میانسال بیشترین قشر در بیماران مبتلا به این عارضه هستند. علیرغم آمار بالای بیماران مبتلا به این بیماری، اطلاعات بسیار اندکی در مورد مکانیک و نحوه عملکرد آن از لحاظ نظری وجود دارد. هدف پژوهش جاری، ایجاد یک مدل محاسباتی از مثانه و پیشابراه تحت یک فشار خارجی (همانند یک عطسه) است که بتواند به کمک روش‌های عددی المان محدود و تکنیک‌های برهمکنش سیال-جامد‎ به بررسی این عارضه بپردازد. در ایجاد این مدل، خواص مکانیکی اعمال شده به دیواره مثانه و پیشابراه و همچنین شرایط مرزی بافت‌های حمایت‌کننده از اهمیت بسیار زیادی برخوردار هستند. نوآوری این طرح نسبت به طرح‌های مشابه‏، استفاده از روش صریح در حل عددی و توجه بیشتر به ارتباط بالینی در قیاس با نگرش صرف مهندسی به موضوع است. نتایج نشان می‌دهد که دقت فشار پیش‌بینی شده در مرکز مثانه برای مدلی که از مدل ماده غیرخطی (هایپرالاستیک) استفاده می‌کند نسبت به مدل خطی (الاستیک) به طور قابل توجهی بیشتر است. نتایج مدل‌های محاسباتی حاکی از آن است که می‌توان با استفاده از روش‌های عددی و ساده‌سازی فیزیک سامانه‌های زیستی همانند دستگاه ادراری تحتانی، نتایج آزمایشگاهی را در محیط مجازی با هدف شناخت سازوکارهای پاتولوژیکی مجددا تولید کرد.

واژه‌های کلیدی: دینامیک سیالات محاسباتی، دستگاه ادراری، بی‌اختیاری ادراری استرسی، روش اجزاء محدود، برهمکنش سیال-جامد

متن کامل [PDF 1545 kb]   (5839 دریافت)