دوره 15، شماره 8 - ( 8-1394 )                   جلد 15 شماره 8 صفحات 448-438 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشگاه تبریز
2- دانشجوی دکترا/ دانشگاه تبریز
چکیده:   (5070 مشاهده)
ارتعاشات «آولین» کابل‌های خطوط انتقال برق، خسارت زیادی به شبکه‌های انتقال توان الکتریکی وارد می‌کند. رایج‌ترین روش برای کنترل دامنه ارتعاش، استفاده از میراگر «استاک‌بریج» است. به دلیل پیچیدگیِ اندرکنش باد و کابل، از روش «تعادل انرژی» برای محاسبه دامنه ارتعاش حالت پایا استفاده می‌شود. همچنین برای در نظر گرفتن انتشار موج، پاسخ کابل بصورت برهم‌نهی دو موج رونده فرض می‌شود. در تحقیق حاضر روش تعادل انرژی و موج همساز رونده برای محاسبه دامنه پایای ارتعاش کابلِ دارای تعداد دلخواه میراگر توسعه داده می‌شود و با استفاده از آن تاثیر تعداد، محل نصب و امپدانس میراگر در انرژی اتلافی و عملکرد میراگرها بررسی می‌شود. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد نصب میراگر در محل بهینه موثرتر از افزایش تعداد میراگر است و افزایش تعداد میراگر لزوماً افزایش انرژی اتلافی را به دنبال ندارد. در ادامه این تحقیق رابطه بین «نسبت موج ایستاده» و «ضریب جذب» میراگر استخراج و ارایه می‌شود. اهمیت این رابطه از آنجاست که در تست تجربی اندازه‌گیری «نسبت موج ایستاده» میسر است ولی به دلیل عدم امکان سنجش دامنه موج‌های رونده، ضریب جذب (شاخص عملکرد میراگر در اتلاف انرژی) قابل محاسبه نیست. در نهایت بررسی اثر مشخصات دینامیکی میراگر بر ضریب جذب نشان می‌دهد که مقدار حقیقی امپدانسِ میراگری که بتواند کل انرژی گسیل شده را جذب کند، مستقل از فرکانس ارتعاش است و چنانکه بزرگی امپدانس، همواره (برای همه مقادیر فرکانسی) کمتر از امپدانس کابل باشد، جذب کامل انرژی هرگز رخ نمی‌دهد.
متن کامل [PDF 985 kb]   (5354 دریافت)    
نوع مقاله: مقاله پژوهشی کامل | موضوع مقاله: ارتعاشات
دریافت: 1394/1/29 | پذیرش: 1394/3/24 | انتشار: 1394/4/31

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.