دوره 16، شماره 7 - ( 7-1395 )                   جلد 16 شماره 7 صفحات 70-61 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Eftekhari S A, Fazli A. A novel strategy for improvement of sheet thickness distribution in incremental sheet metal forming process. Modares Mechanical Engineering 2016; 16 (7) :61-70
URL: http://mme.modares.ac.ir/article-15-7446-fa.html
افتخاری سیداحمد، فضلی علی. روشی جدید برای بهبود توزیع ضخامت ورق در فرایند شکل‌دهی تدریجی. مهندسی مکانیک مدرس. 1395; 16 (7) :61-70

URL: http://mme.modares.ac.ir/article-15-7446-fa.html


1- دانشجوی کارشناسی، مهندسی مکانیک، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)، قزوین
2- استادیار/ گروه مهندسی مکانیک/ دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)
چکیده:   (4835 مشاهده)
شکل‌دهی تدریجی یک روش نسبتاً جدید در شکل‌دهی ورق‌های فلزی است که می‌تواند برای تولید تعداد کم قطعات مورد استفاده قرار گیرد. اما یکی از مشکلاتی که این روش دارد، نازک شدگی بیش‌ازحد ورق و عدم توزیع یکنواخت ضخامت در راستای شعاعی آن است. در روش مرسوم شکل‌دهی تدریجی، قسمت دیواره قطعه تولیدی کاهش شدید ضخامت را نشان می‌دهد، در حالی که ضخامت ورق در منطقه کف قطعه تولیدی تغییر نمی‌کند. این مشکل مانع بزرگی در کاربرد گسترده این فرایند در صنعت می‌شود. در این مقاله یک روش نوین برای اصلاح و بهبود توزیع ضخامت در فرایند شکل‌دهی تدریجی ارائه می‌شود. در روش جدید ارائه‌شده، یک پیش‌فرم به مراحل شکل‌دهی تدریجی اضافه می‌شود که با کاستن از ضخامت در قسمت کف قطعه، منجر به افزایش کمینه ضخامت در منطقه دیواره قطعه و یکنواخت‌تر شدن توزیع ضخامت قطعه می‌گردد. فرایند شکل‌دهی تدریجی با استفاده از نرم افزار المان محدود آباکوس مدل‌سازی و با نتایج تجربی موجود در مقالات صحه‌گذاری گردید. سپس روش ارائه‌شده مدل‌سازی گردید که نتایج آن نشان‌دهنده قابلیت این روش برای بهبود توزیع ضخامت می‌باشد.
متن کامل [PDF 869 kb]   (5581 دریافت)    
نوع مقاله: مقاله پژوهشی کامل | موضوع مقاله: شکل دهی فلزات
دریافت: 1395/2/13 | پذیرش: 1395/2/31 | انتشار: 1395/4/23

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.