دوره 14، شماره 11 - ( 11-1393 )                   جلد 14 شماره 11 صفحات 165-159 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Sepehri B, Rameshi M. Effect of placement and material properties of tibial plate on stress pattern at fractured site. Modares Mechanical Engineering 2015; 14 (11) :159-165
URL: http://mme.modares.ac.ir/article-15-7904-fa.html
سپهری بهروز، رامشی مرتضی. بررسی تاثیر نحوه جایگذاری و جنس پلاک تیبیا بر الگوی تنش در ناحیه شکستگی. مهندسی مکانیک مدرس. 1393; 14 (11) :159-165

URL: http://mme.modares.ac.ir/article-15-7904-fa.html


1- عضو هیات علمی/ دانشگاه ازاد اسلامی مشهد
2- مربی
چکیده:   (4906 مشاهده)
پلاک های ارتوپدی از ابزار های پرکاربرد در فرایند درمان شکستگی های استخوانی می باشند.با این حال استفاده از این پلاک ها بعلت تغییراتی که در الگوی طبیعی انتقال تنش ایجاد می نماید موجب کاهش دانسیته استخوان در دراز مدت می گردد. هدف از انجام این تحقیق ارائه نوع جدیدی از پلاک با سختی مدرج از نظر توزیع تنش میباشد. در کار حاضر، مدلهای المان محدود سه بعدی پلاک با سختی مدرج و پلاکهای رایج تیتانیومی و فولادی زنگ نزن با استفاده از نرم افزار آباکوس مورد تحلیل قرار گرفته است. تاثیر عدم تماس بین پلاک و استخوان بر روی میزان تنش در استخوان نیز مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور از یک مدل سه بعدی واقعی استخوان که با استفاده از تصاویر سی تی اسکن پای چپ انسان بدست آمده، استفاده گردیده است. نتایج بیانگر آن بود که استفاده از پلاک با سختی مدرج منجر به کاهش استرس شیلدینگ در استخوان و باعث اعمال تنش فشاری بیشتری در استخوان شده که این امر منجر به تسریع در روند معالجه در مقایسه با پلاکهای تیتانیومی و فولادی زنگ نزن خواهد شد. نتایج این تحقیق همچنین نشان داد که استفاده از پلاکهای بدون تماس، محیط مکانیکی مساعدی به منظور ترمیم شکستگی فراهم میکند
متن کامل [PDF 492 kb]   (5678 دریافت)    
نوع مقاله: مقاله پژوهشی کامل | موضوع مقاله: بیو مکانیک|روش اجزای محدود|مواد مرکب
دریافت: 1392/10/28 | پذیرش: 1393/2/3 | انتشار: 1393/7/8

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.