دوره 1، شماره 1 - ( 9-1380 )                   جلد 1 شماره 1 صفحات 56-51 | برگشت به فهرست نسخه ها

‎ 20.1001.1.10275940.1380.1.1.15.3

XML Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
مظاهری کیومرث، اچ لی جان، میرزایی مجید. بررسی اثر عناصر آلیاژی روی خاصیت غوطه وری ذره SiC در مذاب آلومینیم. مهندسی مکانیک مدرس. 1380; 1 (1) :51-56

URL: http://mme.modares.ac.ir/article-15-8321-fa.html

بررسی اثر عناصر آلیاژی روی خاصیت غوطه وری ذره SiC در مذاب آلومینیم
کیومرث مظاهری*1، جان اچ لی2، مجید میرزایی1
1- دانشگاه تربیت مدرس
2- چین
چکیده:   (5790 مشاهده)
در این مقاله تاثیر عناصر آلیاژی بر چگونگی توزیع ذرات α-SiC در مذاب آلومینیوم بررسی شده است. زمان لازم برای غوطه وری کامل ذرات α-SiCدرون مذاب، به عنوان زمان غوطه وری تعریف شده است. با افزودن Mg یا Ti و Sn زمان لازم برای غوطه وری ذرات SiC کاهش می یابد. این عناصر آلیاژی میل شدیدی برای واکنش با SiC داشته، سیلیسید را تشکیل می دهند. برای مثال تشکیل سیلیسید منیزیم با EPMA تایید گردید. افزودن Zn، Cu و Sn به مذاب آلومینیوم سبب افزایش زمان لازم برای غوطه وری ذرات SiC می شود؛ این عناصر هیچ تمایلی برای واکنش با SiC ندارند. عناصر فعال سطحی نیز شدیدا بر زمان لازم برای غوطه وری ذرات سرامیکی تاثیر می گذارند. Li سبب کاهش زمان لازم برای غوطه وری ذرات SiC در مذاب آلومینیوم شده، در حالی که Pb و Bi آن را افزایش می دهند. همه این عناصر فعال سطحی هستند، اما تمایل Li برای واکنش با SiC زیاد است، در حالی که Pb و Bi تمایل بسیار ضعیفی دارند. علت این امر شاید ناشی از جذب Pb و Bi در فصل مشترک SiC و مذاب آلومینیوم و در نتیجه جلوگیری از تر شدن سطح ذره SiC توسط آلومینیوم مایع می باشد. افزودن Si سبب افزایش زمان لازم برای غوطه وری ذرات SiC در مذاب آلومینیوم می شود، علت این پدیده آن است که وجود Si در مذاب، سرعت تجزیه SiC را کاهش می دهد. تجزیه SiC سبب ایجاد سطوح جدید می شود که به نظر می رسد قابلیت ترشدن به وسیله فاز مایع را بهبود می بخشد.
واژه‌های کلیدی: ندارد
     

دریافت: 1389/3/25 | پذیرش: 1380/9/25 | انتشار: 1389/3/25
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.