آلزایمر شایع‌ترین نوع بیماری زوال عقل در افراد بالای 65 سال می‌باشد که علت اصلی و روش درمان قطعی آن تاکنون به‌درستی مشخص نشده است. مطالعات آسیب‌شناختی، تشکیل پلاک‌های فیبری و توده‌های تجمع یافته پروتئین آمیلوئید بتا در سیستم اعصاب مرکزی را به‌عنوان یکی از دلایل بیماری آلزایمر پیشنهاد و مهار این فرایند را به‌عنوان روش درمان مؤثر برای این نوع بیماری معرفی کرده‌اند. ناحیه والین10-اسیدگلوتامیک22 از پروتئین آمیلوئید بتا، در فرایند تجمع منومرها، تشکیل توده‌های محلول و پلاک‌های فیبری نامحلول نقش اساسی را ایفا می‌کند. ازاین‌جهت، مهار این ناحیه می‌تواند فرایند آمیلوئید شدن را متوقف و از پیشرفت آن جلوگیری کند. گزینه‌ی دارویی استفاده شده در این پژوهش، پنتا -پپتاید جداشده از پایانه‌ی کربوکسیلِ پروتئین آمیلوئید بتا با توالی گلیسین33-گلیسین37 می‌باشد و نحوه اتصال آن به ناحیه‌ والین10-اسیدگلوتامیک22 از پروتئین آمیلوئید بتا42 به روش شبیه‌سازی ترکیبی داکینگ و دینامیک مولکولی مورد بررسی قرار گرفته است. درنتیجه این شبیه‌سازی، سه محل پیوند پایدار برای اثر پنتا-پپتاید بر گیرنده مشخص شد و تحلیل‌های ساختاری بر روی این محل‌های پیوند نشان دادند که پنتا-پپتاید استفاده شده با مهار ناحیه‌ی والین10-اسیدگلوتامیک22، می‌تواند از تجمع و تشکیل توده‌های پروتئینی آمیلوئید بتا42 جلوگیری کند. پژوهش حاضر توالی پپتیدی گلیسین33-گلیسین37 را به‌عنوان داروی مؤثر در درمان بیماری آلزایمر به دیگر مطالعات پیش کلینیکی در این زمینه، معرفی می‌کند.

واژه‌های کلیدی: بیماری آلزایمر، آمیلوئید بتا، شبیه سازی داکینگ، دینامیک مولکولی

متن کامل [PDF 983 kb]   (7680 دریافت)