مهمترین مشکل در شکل دهی مطلوب ورقهای فلزی، مواجهه با پدیده بازیابی کشسان در طول باربرداری می باشد که منجر به برگشت فنری و انحنای دیواره جانبی می گردد. بنابراین پیش بینی برگشت فنری و انحنای دیواره جانبی برای تولید محصولات دقیق ضروری است. در این مقاله، تأثیر پارامترهای نیروی ورقگیر، ضریب اصطکاک، ضخامت و استحکام تسلیم ورق بر میزان برگشت فنری و انحنای دیواره جانبی در فرایند خمکاری U شکل ورق هایی از جنس فولاد دو فازی به روش تجربی (آزمایشگاهی) و روش شبیه سازی اجزای محدود مورد بررسی قرار گرفته است. جهت مدل سازی اجزای محدود از نرم افزار آباکوس استفاده شده است. مقایسه نتایج آزمایشگاهی و نرم افزار آباکوس تطابق خوبی را نشان می دهد و صحت روش شبیه سازی اجزای محدود را تأیید می نماید. نتایج این تحقیق نشان می دهند که افزایش ضخامت ورق سبب کاهش برگشت فنری و انحنای دیواره جانبی، و افزایش استحکام تسلیم ورق سبب افزایش برگشت فنری و انحنای دیواره جانبی می گردد. همچنین نشان می دهند که افزایش ضریب اصطکاک و نیروی ورقگیر، در ابتدا برگشت فنری و انحنای دیواره جانبی را افزایش می دهند اما پس از رسیدن به مقادیر معینی، سبب کاهش آنها می گردند.

واژه‌های کلیدی: شکل دهی، برگشت فنری، انحنای دیواره جانبی، فولاد دو فازی، آباکوس

متن کامل [PDF 1309 kb]   (4117 دریافت)