در مهندسی معکوس گاهی اوقات با توجه به ابعاد و پیچیدگی قطعه‌کار نیاز به چندین بار برداشت نقاط توسط ماشین اندازه‌گیری مختصات و یا اسکن نوری و تنظیمات مربوطه می‌باشد. برای مدل‌سازی قطعه‌کار، لازم است نقاط به‌دست آمده از اندازه‌ برداری‌های متفاوت در یک سیستم مختصات بیان شود، که به این عملیات تطابق می‌گویند. فرآیند تطابق برای دو یا چند ابر نقاط، تعیین تبدیل هندسی بین آنها در یک سیستم مختصات مطلق است. از تطابق، پارامترهای چرخش (سه زاویه) و جابجایی (سه مؤلفه جابجایی) به دست می‌آید. با داشتن مختصات حداقل سه نقطه متناظر در دو دستگاه مختصات محلی و مطلق، با توجه به معادلات ریاضی می‌توان پارامترهای تطابق را به دست آورد. در عمل با توجه به عدم دقت و وجود اغتشاش در داده‌ها، برای منطبق نمودن آنها (فرآیند تطابق) از روش‌های دیگر استفاده می شود. در این مقاله با توجه به مشکلات عملی و لزوم فرآیند تطابق در مباحث کاربردی، روش نلدر- مید در کاربردی متفاوت، برای انجام فرآیند تطابق ابر نقاط به کار گرفته شده است، هم چنین روش‌های تجزیه مقادیر منفرد و الگوریتم ژنتیک پیاده‌سازی شده‌اند. این روش‌ها از لحاظ دقت، میزان همگرایی و زمان اجرا با یکدیگر مقایسه گردیده‌اند.

واژه‌های کلیدی: مهندسی معکوس، تطابق، ابرنقاط، بهینه‌سازی

متن کامل [PDF 584 kb]   (6418 دریافت)