RT - Journal Article T1 - JF - mdrsjrns YR - 2001 JO - mdrsjrns VO - 1 IS - 1 UR - http://mme.modares.ac.ir/article-15-8321-fa.html SP - 51 EP - 56 AB - در این مقاله تاثیر عناصر آلیاژی بر چگونگی توزیع ذرات α-SiC در مذاب آلومینیوم بررسی شده است. زمان لازم برای غوطه وری کامل ذرات α-SiCدرون مذاب، به عنوان زمان غوطه وری تعریف شده است. با افزودن Mg یا Ti و Sn زمان لازم برای غوطه وری ذرات SiC کاهش می یابد. این عناصر آلیاژی میل شدیدی برای واکنش با SiC داشته، سیلیسید را تشکیل می دهند. برای مثال تشکیل سیلیسید منیزیم با EPMA تایید گردید. افزودن Zn، Cu و Sn به مذاب آلومینیوم سبب افزایش زمان لازم برای غوطه وری ذرات SiC می شود؛ این عناصر هیچ تمایلی برای واکنش با SiC ندارند. عناصر فعال سطحی نیز شدیدا بر زمان لازم برای غوطه وری ذرات سرامیکی تاثیر می گذارند. Li سبب کاهش زمان لازم برای غوطه وری ذرات SiC در مذاب آلومینیوم شده، در حالی که Pb و Bi آن را افزایش می دهند. همه این عناصر فعال سطحی هستند، اما تمایل Li برای واکنش با SiC زیاد است، در حالی که Pb و Bi تمایل بسیار ضعیفی دارند. علت این امر شاید ناشی از جذب Pb و Bi در فصل مشترک SiC و مذاب آلومینیوم و در نتیجه جلوگیری از تر شدن سطح ذره SiC توسط آلومینیوم مایع می باشد. افزودن Si سبب افزایش زمان لازم برای غوطه وری ذرات SiC در مذاب آلومینیوم می شود، علت این پدیده آن است که وجود Si در مذاب، سرعت تجزیه SiC را کاهش می دهد. تجزیه SiC سبب ایجاد سطوح جدید می شود که به نظر می رسد قابلیت ترشدن به وسیله فاز مایع را بهبود می بخشد. LA eng UL http://mme.modares.ac.ir/article-15-8321-fa.html M3 ER -