دوره 15، شماره 5 - ( 5-1394 )                   جلد 15 شماره 5 صفحات 88-81 | برگشت به فهرست نسخه ها

‎ 20.1001.1.10275940.1394.15.5.53.7

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Keramati H, Saidi M H, Zabetian M. Effect of zeta potential on the stabilization of zirconia microparticles suspension using nanoparticle halo mechanism. Modares Mechanical Engineering 2015; 15 (5) :81-88
URL: http://mme.modares.ac.ir/article-15-11453-fa.html
کرامتی هادی، سعیدی محمد حسن، ضابطیان محمد. بررسی تجربی تأثیر پتانسیل زتا بر پایدارسازی سوسپانسیون حاوی میکروذرات زیرکونیا با روش‌‌هاله نانوذرات. مهندسی مکانیک مدرس. 1394; 15 (5) :81-88

URL: http://mme.modares.ac.ir/article-15-11453-fa.html

بررسی تجربی تأثیر پتانسیل زتا بر پایدارسازی سوسپانسیون حاوی میکروذرات زیرکونیا با روش‌‌هاله نانوذرات
هادی کرامتی1 ، محمد حسن سعیدی* 2، محمد ضابطیان3
1- دانشگاه صنعتی شریف
2- هیئت علمی دانشگاه صنعتی شریف
3- هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس
چکیده:   (8623 مشاهده)
بسیاری از فرآیندهای صنعتی در مراحل میانی تولید، محصول نهایی یا پسماند، شامل سوسپانسیون می‌باشند. ناپایداری سوسپانسیون‌ها مشکل عمده فرآیندهای حاوی سوسپانسیون می‌باشد. کار حاضر نتیجه یک تحقیق آزمایشگاهی است که به بررسی اثر هاله نانوذرات سیلیکا بر پایدارسازی سوسپانسیون میکروذرات زیرکونیا پرداخته است. تأثیر پتانسیل زتای میکروذرات و نانوذرات بر میزان عملکرد روش پایدارسازی با هاله نانوذرات تحت آزمایش قرار گرفته است. برای سنجش پایداری سوسپانسیون‌ها از آزمایش کدورت استفاده شده است. کدورت سوسپانسیون‌ میکروذرات، قبل و بعد از افزودن نانوذرات، در پی‌اچ‌های مختلف سنجیده شده است. نتایج آزمایش کدورت نشان می‌دهد که افزودن نانوذرات به سوسپانسیون حاوی میکروذرات، در تمام مقادیر پی‌اچ باعث افزایش پایداری می‌شود. این پایداری به تشکیل هاله نانوذرات به دور میکروذرات برمی‌گردد که توسط دستگاه میکروسکوپ الکترونی روبشی مشاهده شده است. هاله نانوذرات باعث کاهش نیروی جاذبه واندروالس و افزایش بار الکترواستاتیک بین میکروذرات می‌شود. شدت پایدارسازی به دلیل تفاوت در بار الکترواستاتیکی ذرات در پی‌اچ‌های مختلف، متفاوت است. بیش‌ترین پایدارسازی هنگامی رخ می‌دهد که میکروذرات زیرکونیا در نقطه ایزوالکتریک قرار دارند. وقتی میکروذرات دارای بار کم هستند، چاه پتانسیلی اطراف آن‌ها عمیق‌تر است و نانوذرات بیشتری تشکیل هاله را می‌دهند. کمترین پایدارسازی نیز هنگامی رخ می‌دهد که میکروذرات دارای پتانسیل زتای زیاد باشند و نیروی بین میکروذرات و نانوذرات از نوع دافعه باشند.
واژه‌های کلیدی: سوسپانسیون میکروذرات، هاله نانوذرات، پایداری، کدورت، پتانسیل زتا
متن کامل [PDF 858 kb]   (5872 دریافت)    
نوع مقاله: مقاله پژوهشی کامل | موضوع مقاله: سیستمهای میکرو و نانو
دریافت: 1393/9/1 | پذیرش: 1393/11/26 | انتشار: 1394/1/15
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.