۱- دانشکده مهندسی فناوریهای نوین، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران ، m_navabi@sbu.ac.ir
۲- دانشکده مهندسی فناوریهای نوین، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
چکیده: (۷۱۱۱ مشاهده)
انجام مانور با بیشترین دقت، سرعت و کمترین توان همواره از چالشهای مطرح در زمینه طراحی سیستم کنترل ماهوارهها و فضاپیماها بوده است. در این مقاله انواع روشهای کنترلی برای کنترل وضعیت ماهواره بهدور از پیچیدگی مدلسازی عملگرها ولی در حضور عدم قطعیت و اغتشاشات موجود در ماهوارهها مقایسه شد تا پاسخی صریح برای کمینهکردن معیار اولرینت به دست آید که این معیار انتگرال زاویه اویلر بین دستگاه بدنی و هدف، حول محور اویلر در طول زمان و بهنوعی تفسیری از سرعت عملکرد و خطای وضعیت ماهواره در هر سه محور کنترلی محسوب میشود. ابتدا با استفاده از کنترل تناسبی- مشتقگیر، مقایسه معیار اولرینت در اعمال روابط سینماتیکی مختلف (معادلات نرخی اویلر، معادلات بردارهای کواترنیون و معادلات ماتریس کسینوس هادی) به مدل خطی و غیرخطی ماهواره انجام شد و سپس با استفاده از روابط سینماتیک کواترنیون که کمترین مقدار اولرینت را داشت، با تغییر کنترلکننده تناسبی- مشتقگیر به کنترلکنندههای بهینه تنظیمکننده مربعی خطی، جایابی قطب، تطبیقی، فازی و تطبیقی- فازی به مقایسه معیار اولرینت بین روشهای مختلف پرداخته شد تا بهترین روش ازلحاظ رفتار فرکانسی پاسخ، کمترین میزان معیار اولرینت و کمترین تلاش کنترلی برای کنترل وضعیت ماهواره و مقابله با اغتشاش و نامعینی به دست آید.
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
کنترل دریافت: 1397/2/1 | پذیرش: 1398/3/5 | انتشار: 1398/9/30