۱- شرکت مجتمع گاز پارس جنوبی
۲- استاد دانشگاه تربیت مدرس
۳- مدیر تعمیرات فاز ۲۰&۲۱ شرکت مجتمع گاز پارس جنوبی
چکیده: (۵۵۱۱ مشاهده)
میکروفرزکاری یکی از مهمترین فرآیندهای ساخت قطعات مینیاتوری است که امروزه کاربرد گستردهای پیدا کردهاند. استفاده از ابزارهای کوچکتر از 1 میلیمتر در این فرایند باعث بروز پدیده "اثر اندازه" و مشکلات ناشی از شخم زنی در پیشرویهای پایین میشود. تعیین مقدار مینیمم ضخامت برادهای که باعث کاهش و یا حذف اثر شخم زنی شود از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. در این تحقیق به بررسی نقش کاهش مقیاس در فرایندهای فرزکاری با مقیاس میکرو و ماکرو پرداخته شده است. ماده بکار رفته در این تحقیق آلیاژ تیتانیومی Ti-6Al-4V بوده است. از دو ابزار دو پره به قطرهای 0.8 و 2 میلیمتر برای این منظور استفاده شد. تاثیر عمق برش محوری و پیشروی بعنوان پارامترهای ورودی بر مشخصههای خروجی فرایند نظیر انرژی مخصوص، میکروسختی، زبری سطح، توپوگرافی و تشکیل براده مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج نشان از افزایش انرژی مخصوص برش و میکروسختی سطح ماشینکاری شده در مقیاس میکرو داشته است. میکروسختی سطح میکروفرزکاری شده حدود 6 برابر و انرژی مخصوص برش 150% بیشتر از مقیاس ماکرو بوده است. مقدار مینیمم ضخامت براده در میکروفرزکاری این آلیاژ 0.25-0.49 شعاع لبه برنده پیشنهاد میگردد.
نوع مقاله:
مقاله پژوهشی کامل |
موضوع مقاله:
روشهای ساخت دریافت: 1396/4/21 | پذیرش: 1396/6/29 | انتشار: 1396/7/28