جستجو در:
دوره ۱۹، شماره ۱ - ( دی ۱۳۹۷ )
جلد ۱۹ شماره ۱ صفحات ۱۹۰-۱۸۱ |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Zarei B, Bathaee S, Taheri M, Momeni M. Second Phase of Nanomanipulation of Particles by Atomic Force Microscopy Using Coulomb, HK, and LuGre Friction Models. Modares Mechanical Engineering 2019; 19 (1) :181-190
URL: http://mme.modares.ac.ir/article-15-22510-fa.html
URL: http://mme.modares.ac.ir/article-15-22510-fa.html
زارعی بهاره، بطحائی سید حسن، طاهری معین، مومنی مریم. فاز دوم نانومنیپولیشن ذرات به‌وسیله میکروسکوپ نیروی اتمی با استفاده از مدل‌های اصطکاکی کولمب، اِچ‌کا و لاگره. مهندسی مکانیک مدرس. ۱۳۹۷; ۱۹ (۱) :۱۸۱-۱۹۰
بهاره زارعی۱ 
، سید حسن بطحائی۱ ، معین طاهری* ۲، مریم مومنی۳
، سید حسن بطحائی۱ ، معین طاهری* ۲، مریم مومنی۳
۱- گروه مهندسی مکانیک، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه اراک، اراک، ایران
۲- گروه مهندسی مکانیک، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه اراک، اراک، ایران ،m-taheri@araku.ac.ir
۳- گروه مهندسی برق، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه اراک، اراک، ایران
۲- گروه مهندسی مکانیک، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه اراک، اراک، ایران ،
۳- گروه مهندسی برق، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه اراک، اراک، ایران
چکیده: (۵۰۴۶ مشاهده)
نانوفناوری با اشیا و مواد در اندازه نانومتر سروکار دارد و در زمینه مواد، ابزارها و سامانه‌ها گسترش می‌یابد. امروزه دانش بشری در زمینه نانو مسیر تجاری‌شدن را برای ارایه خدمات بیشتر طی می‌کند. موجودات زنده از سلول‌هایی با اندازه‌های ۱۰میکرومتر ساخته شده‌اند. برخی از کاربردهای نانوذرات در زیست‌شناسی و پزشکی مانند تحویل دارو و ژن، مهندسی بافت و تخریب تومور به‌وسیله گرما است. این فرآیندها که به‌وسیله منیپولیشن نانوذرات صورت گرفته به‌صورت کلی دارای دو فاز است که در فاز اول مقادیر نیرو و زمان بحرانی برحسب پارامترهای ابعادی و محیطی به دست آمده است. اکنون در فاز دوم نانومنیپولیشن ذرات سعی بر آن است تا جابه‌جایی و سرعت ذرات حین فرآیند منیپولیشن به دست آورده شود. همچنین در این مقاله برای اولین بار جابه‌جایی و سرعت ذرات در فاز دوم در فضای دوبعدی با استفاده از سه مدل مهم اصطکاکی کولمب، اِچ‌کا و لاگره مورد تحقیق و بررسی قرار گرفته است. نتایج به‌دست‌آمده از این مقاله نشان می‌دهد که بیشترین جابه‌جایی و سرعت براساس مدل اصطکاکی لاگره و کمترین میزان براساس مدل اصطکاکی کولمب است. همچنین با افزایش شعاع ذره، جابه‌جایی و سرعت آن نیز کاهش یافته که این اثر حتی بدون درنظرگرفتن عامل اصطکاک ایجاد شده است. همچنین در بررسی دقت و صحت مدل‌های اصطکاکی، مدل کولمب کمترین و لاگره بیشترین میزان دقت و صحت را داشته و مدل اِچ‌کا بین این دو قرارگرفته است.
نوع مقاله: پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
سیستم های میکرو و نانو
دریافت: 1397/4/6 | پذیرش: 1397/7/16 | انتشار: 1397/10/11
دریافت: 1397/4/6 | پذیرش: 1397/7/16 | انتشار: 1397/10/11
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |