دوره ۲۰، شماره ۵ - ( اردیبهشت ۱۳۹۹ )                   جلد ۲۰ شماره ۵ صفحات ۱۲۰۹-۱۱۹۹ | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Seifi Davari H, Kouravand S, khatami I. Improving the Performance Self-Starting of the Vertical Axis Wind Turbine Using Porous Blade. Modares Mechanical Engineering 2020; 20 (5) :1199-1209
URL: http://mme.modares.ac.ir/article-15-32932-fa.html
سیفی‌داوری حسین، کوروند شهریار، خاتمی ایمان. بهبود عملکرد راه‌اندازی توربین باد محور عمودی داریوس نوع اچ با استفاده از سطوح متخلخل. مهندسی مکانیک مدرس. ۱۳۹۹; ۲۰ (۵) :۱۱۹۹-۱۲۰۹

URL: http://mme.modares.ac.ir/article-۱۵-۳۲۹۳۲-fa.html


۱- دانشکده مهندسی دریا، دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار، چابهار، ایران ، hseifidavary@gmail.com
۲- دانشکده فنی کشاورزی، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران، تهران، ایران
۳- دانشکده مهندسی دریا، دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار، چابهار، ایران
چکیده:   (۳۲۸۵ مشاهده)
در این تحقیق برای انتخاب ایرفویل پره توربین باد محور عمودی داریوس سه ایرفویل NACA۰۰۱۵، NACA۰۰۱۸ و NACA۰۰۲۱ انتخاب و در نرم‌افزار Q-Blade نسبت ماکزیمم ضرایب برآ به پسا مشخص و در نهایت ایرفویل ناکا ۰۰۱۵ در سرعت ۵ و ۱۰متر بر ثانیه بیشترین مقدار نسبت ضریب برآ به ضریب پسا در زاویه حمله ۱۳درجه برابر ۲/۵۸ و زاویه حمله ۶/۵درجه برابر ۱۵/۳ داشت و در ادامه ایرفویل ناکا ۰۰۱۵ انتخاب و برای تحلیل عددی از روش توربولانسی K-ω SST استفاده و با نتایج آزمایشگاهی صحت‌سنجی شد. در ادامه توربین باد در نرم‌افزار CATIA طراحی و ساخته شد. برای ایجاد جریان باد از دمنده چهار فن و برای محاسبه دقیق‌تر وسایل مورد استفاده در اندازه‌گیری، آزمون و ساخت کالیبره شده‌اند. نتایج نشان داد که توان راه‌اندازی پره متخلخل در سرعت ۳، ۴، ۵، ۷ و ۸متر بر ثانیه ۳۵، ۳۳، ۳۱، ۳۷ و ۴۸% کمتر از توربین باد پره مستقیم بوده است.
متن کامل [PDF 1429 kb]   (۴۴۹۶ دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: توربین بادی
دریافت: 1398/3/2 | پذیرش: 1398/8/8 | انتشار: 1399/2/20

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.