دوره ۱۵، شماره ۱۱ - ( ۱۱-۱۳۹۴ )                   جلد ۱۵ شماره ۱۱ صفحات ۳۵۰-۳۳۹ | برگشت به فهرست نسخه ها

‎ 20.1001.1.10275940.1394.15.11.19.5

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mirshams M, Roshanian J, Yadegari Dehkordi S, Bataleblu A A. Launch Vehicle Collaborative Robust Optimal Design with Multiobjective Aspect and uncertainties. Modares Mechanical Engineering 2016; 15 (11) :339-350
URL: http://mme.modares.ac.ir/article-15-3789-fa.html
میرشمس مهران، روشنی یان جعفر، یادگاری دهکردی سجاد، بطالبلو علی اصغر. طراحی حامل فضایی به روش بهینه مشارکتی و بهینه مقاوم مشارکتی با رویکرد چند هدفی و عدم قطعیت. مهندسی مکانیک مدرس. ۱۳۹۴; ۱۵ (۱۱) :۳۳۹-۳۵۰

URL: http://mme.modares.ac.ir/article-۱۵-۳۷۸۹-fa.html

طراحی حامل فضایی به روش بهینه مشارکتی و بهینه مقاوم مشارکتی با رویکرد چند هدفی و عدم قطعیت
مهران میرشمس* ۱، جعفر روشنی یان۱ ، سجاد یادگاری دهکردی۲ ، علی اصغر بطالبلو۳
۱- هیئت علمی / دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی
۲- آزمایشگاه تحقیقات فضایی دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی
۳- دانشجو / دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی
چکیده:   (۶۲۰۷ مشاهده)
توجه به عدم قطعیت‌ها در روند طراحی ماهواره برها، یکی از مهم ترین فاکتورها برای دستیابی به نتایج منطقی و قابل‌اعتماد میباشد. براین اساس، برای دخالت دادن تأثیر عدم قطعیت‌ها، دو روش طراحی بهینه چندموضوعی و طراحی مقاوم ترکیب شده اند. حاصل این ترکیب، دستیابی به طرح حاملی بهینه با کمترین جرم کل و درعین‌حال، مقاوم نسبت به عدم قطعیت ها برای انجام مأموریت میباشد. در گام اول این پژوهش، به کمک ساختار بهینه مشارکتی، حاملی با پیشران مایع و با محوریت دو موضوع برای ارسال محموله 1200 کیلوگرمی به مدار دایروی 750 کیلومتری از سطح زمین و شیب مداری 50/7 درجه طراحی ‌شده است. موضوع اول سه زیرسیستم طراحی موتور، طراحی هندسه و تخمین جرم را در برمی گیرد و موضوع دوم، زیرسیستم های طراحی زاویه فراز، محاسبات آیرودینامیکی و شبیه‌سازی مسیر را شامل میشود. در ادامه، دو روش طراحی بهینه مشارکتی و طراحی مقاوم با اتخاذ رویکرد چند هدفی ترکیب شده اند تا حامل بهینه و مقاوم برای مأموریت مذکور طراحی گردد. نتایج به دست آمده نشان میدهد که جرم مرحله اول طرح ناشی از طراحی مقاوم مشارکتی نسبت به حامل طراحی شده به روش بهینه مشارکتی سه تن سنگین‌تر بوده و روی‌هم‌رفته هفت ثانیه نیز به زمان عملکرد موتورها اضافه می شود، ضمن آن‌که به لحاظ ابعادی نیز اندکی افزایش پیدا می کند. ارزیابی نتایج خروجی از هر زیرسیستم و همچنین مقایسه نتایج نهایی به دست آمده با نتایج حاصل از حامل طراحی شده برای مأموریت مذکور به روش امکان پذیری چندموضوعی، بر صحت نتایج تأکید دارد.
واژه‌های کلیدی: حامل فضایی، طراحی بهینه چند موضوعی، طراحی مقاوم، طراحی چند هدفی، طراحی بهینه مشارکتی
متن کامل [PDF 396 kb]   (۶۲۷۹ دریافت)    

دریافت: 1394/2/21 | پذیرش: 1394/7/1 | انتشار: 1394/8/17
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.