دوره ۱۱، شماره ۱ - ( ۳-۱۳۹۰ )                   جلد ۱۱ شماره ۱ صفحات ۲۷-۱۹ | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Sedighi M, khandaei M, Djoudaki J. Using Pure Bending Test in Determination of Residual Stress Calibration Coefficients by Incremental Hole Drilling Method. Modares Mechanical Engineering 2011; 11 (1) :19-27
URL: http://mme.modares.ac.ir/article-15-4171-fa.html
صدیقی محمد، خاندایی مهرداد، جودکی جلال. تعیین ضرایب کالیبراسیون در اندازه گیری تنش های پسماند ورق تحت خمش با کمک روش سوراخکاری افزایشی. مهندسی مکانیک مدرس. ۱۳۹۰; ۱۱ (۱) :۱۹-۲۷

URL: http://mme.modares.ac.ir/article-۱۵-۴۱۷۱-fa.html


۱- نارمک، دانشگاه علم و صنعت ایران، دانشکده مهندسی مکانیک
چکیده:   (۱۰۴۰۰ مشاهده)
دقت اندازه گیری تنش پسماند در لایه های زیر سطح ماده از مباحث مطرح در مکانیک تجربی است، تنش های پسماند که بر اثر ورود ماده به منطقه پلاستیک در قطعه ایجاد می گردد می تواند از عوامل تاثیر گذار بر طراحی و کارکرد قطعات باشد. در مقاله حاضر با استفاده از روش المان محدود ضرایب کالیبراسیون تنش پسماند در روش سوراخکاری افزایشی تعیین می¬گردد. تست کشش دو محوره ورق و تست برش خالص آزمایشاتی هستند که با کمک موقعیت مشخص تنش می توان ضرایب حاصل از کالیبراسیون را تعیین نمود. برای بررسی صحت نتایج ضرایب کالیبراسیون تعیین شده از تست تجربی خمش چهار نقطه یک ورق تخت آلومینیومی و تحلیل شبیه سازی خمش چهار نقطه یک ورق تخت استفاده شده است در هر دو حالت پروفیل تنش القایی به صورت تحلیلی مشخص شده است.در تحلیل المان محدود مقادیر کرنش در هر مرحله با روش المان محدود تعیین شده است همچنین در تست تجربی با کمک روش سوراخکاری افزایشی مقادیر کرنش در هر مرحله ثبت شده است. نتایج نشان می¬دهد که ضرایب کالیبراسیون بدست آمده از صحت مناسبی برخوردار است و از این ضرایب می توان با دقت خوبی برای تعیین تنش های پسماند در روش سوراخکاری افزایشی استفاده نمود.
متن کامل [PDF 2645 kb]   (۷۴۰۵ دریافت)    

دریافت: 1389/4/23 | پذیرش: 1390/3/28 | انتشار: 1390/4/7

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.