دوره 21، شماره 3 - ( اسفند 1399 )                   جلد 21 شماره 3 صفحات 142-129 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Barghamadi M, saraeian P, Rahmati S, Shakouri E. Study of the effect of burnishing process on the surface roughness, micro hardness and corrosion of 316 L stainless steel implant machined by the electrical discharge machining process. Modares Mechanical Engineering 2021; 21 (3) :129-142
URL: http://mme.modares.ac.ir/article-15-44242-fa.html
برغمدی مهدی، سرائیان پیام، رحمتی صادق، شکوری احسان. مطالعه تأثیر پارامترهای فرآیند برنیشینگ بر زبری سطح، میکروسختی و خوردگی فولاد ایمپلنت زنگ نزن 316L ماشین کاری شده توسط فرآیند ماشین کاری تخلیه الکتریکی. مهندسی مکانیک مدرس. 1399; 21 (3) :129-142

URL: http://mme.modares.ac.ir/article-15-44242-fa.html


1- گروه مهندسی مکانیک، دانشکده مکانیک، برق، کامپیوتر، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران ، ایران
2- مهندسی مکانیک، دانشکده مکانیک واحد نجف اباد، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران ، p_saraeian@iau-tnb.ac.ir
3- گروه مهندسی مکانیک، دانشکده مکانیک واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران ، ایران
چکیده:   (2261 مشاهده)
امروزه انواع ایمپلنت­ ها با کاربرد­های مختلف، جهت جایگزینی و یا حمایت از یک ساختار زیستی آسیب‌دیده مورد استفاده قرار می­گیرند که از رایج­ترین آنها می­توان به ایمپلنت های دندانی و ارتوپدی اشاره نمود. با توجه به کاربرد گسترده فولاد زنگ نزن  L316 در ساخت انواع ایمپلنت ­ها و بروز ترک و تنش­ های پسماند طی استفاده از فرآیند ماشین­ کاری تخلیه الکتریکی برای تولید این محصولات، بکارگیری روش­ های پرداخت مؤثر و با صرفه اقتصادی نظیر برنیشینگ، بر افزایش خواص سطحی و سازگاری این محصولات با بافت زنده تأثیرگذار است. در این پژوهش، پس از انجام فرآیند ماشین­کاری تخلیه الکتریکی روی سطح نمونه و ساخت ابزار برنیشینگ ساچمه­ ای، عملیات برنیشینگ با تغییر پارامترهای ورودی و مطابق با آزمایش­ های طراحی شده با استفاده از نرم­ افزار مینی­ تب انجام شد و به این ترتیب، تأثیر متغیرهای نیروی برنیشینگ، سرعت پیشروی و تعداد عبور ابزار، بر خواص زبری سطح، میکروسختی و مقاومت به خوردگی سطح پایانی قطعه­ کار مورد بررسی قرار گرفت. طی بهینه­ سازی انجام شده به روش سطح­ پاسخ، مقدار بهینه برای زبری سطح، میکروسختی و نرخ خوردگی نمونه­ ها، به­ ترتیب، 0/108 میکرومتر، 435/34 ویکرز و 105×2/18 اهم، بدست آمد که در مقایسه با نمونه شاهد، زبری سطح نمونه­ ها در حدود 97% کاهش یافته و میکروسختی و مقاومت نمونه­ ها در برابر خوردگی به­ ترتیب، در حدود 2 و 11 برابر افزایش یافته است.
متن کامل [PDF 1295 kb]   (1171 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: ماشین‌کاری
دریافت: 1399/4/18 | پذیرش: 1399/8/30 | انتشار: 1399/12/10

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.