دوره 23، شماره 1 - ( دی 1401 )                   جلد 23 شماره 1 صفحات 24-11 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ebrahimi A, Shafaghat R, Yousefifard M, Haji Abadi A. Numerical investigation of the effect of transverse step location on hydrodynamic behavior and longitudinal stability of planing catamaran in calm water. Modares Mechanical Engineering 2022; 23 (1) :11-24
URL: http://mme.modares.ac.ir/article-15-62014-fa.html
ابراهیمی علی، شفقت روزبه، یوسفی فرد مهدی، حاجی آبادی علی. بررسی عددی تاثیر مکان پله‌ی عرضی بر رفتار هیدرودینامیکی و پایداری طولی شناور دو بدنه پروازی در آب آرام. مهندسی مکانیک مدرس 1401; 23 (1) :24-11

URL: http://mme.modares.ac.ir/article-15-62014-fa.html

بررسی عددی تاثیر مکان پله‌ی عرضی بر رفتار هیدرودینامیکی و پایداری طولی شناور دو بدنه پروازی در آب آرام
علی ابراهیمی1، روزبه شفقت*2، مهدی یوسفی فرد3، علی حاجی آبادی4
1- دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی دریا، گروه پژوهشی انرژی‌های دریاپایه، دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل، ایران
2- استاد مهندسی مکانیک، گروه پژوهشی انرژی‌های دریاپایه، دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل، ایران ، rshafaghat@nit.ac.ir
3- استادیار مهندسی مکانیک، گروه پژوهشی انرژی‌های دریاپایه، دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل، ایران
4- کارشناس ارشد مهندسی مکانیک، گروه پژوهشی انرژی‌های دریاپایه، دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل، ایران
چکیده:   (52 مشاهده)
در پژوهش حاضر تاثیر مکان پله‌های عرضی بر مولفه‌های هیدرودینامیکی و پایداری طولی شناور بررسی شده است. شناور مورد بررسی در این تحقیق یک شناور دو بدنه پروازی است که هر نیم بدنه آن دارای دو پله‌ی عرضی می‌باشد. در ابتدا با استفاده از روش آزمایشگاهی مقاومت شناور با وزن 3/5 کیلوگرم در محدود‌ه‌ی عدد فرود طولی 49/0 تا 9/2 در آب آرام محاسبه شده است. سپس با استفاده از روش عددی رفتار شناور در وزن‌های 3/5، 6/4 و 4 کیلوگرم ارزیابی گردیده است. نتایج شبیه‌سازی عددی با نتایج مشابه آزمایشگاهی اعتبار سنجی شده است. شناور در وزن‌های 4 و 3/5 کیلوگرم به ترتیب در اعداد فرود بزرگتر از 43/2 و 9/2 دچار ناپایداری پورپویزینگ گردیده است. به منظور بهبود پایداری طولی شناور از طرح آزمایش تاگوچی برای تعیین مکان بهینه‌ی پله‌های عرضی استفاده شده است. نتایج نشان داد که با قرار گیری پله‌های عرضی در مکان بهینه، ناپایداری پورپویزینگ در شناور رفع شده است. در حالت پروازی مقاومت شناور در حالت بهینه‌ی پله‌های عرضی نسبت به حالت اولیه برای وزن‌های ذکر شده به ترتیب 12، 5/9 و 6/6 درصد کاهش یافته است. در شرایط مشابه نیروی برا وارد بر شناور نیز برای وزن‌های مذکور به ترتیب 15، 10 و 7 درصد افزایش یافته است.
واژه‌های کلیدی: شناور دو بدنه پروازی، روش عددی، ناپایداری پورپویزینگ، آزمایش تاگوچی، پله‌ی عرضی
متن کامل [PDF 1167 kb]   (20 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشي اصيل | موضوع مقاله: سازه‌های دریایی
دریافت: 1401/3/16 | پذیرش: 1401/8/9 | انتشار: 1401/10/10
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.