Golmohammadi A H. Comparison of analytical and experimental design -based optimization methods to determine the optimum part build orientation in rapid prototyping processes. Modares Mechanical Engineering 2018; 18 (3) :115-125
URL:
http://mme.modares.ac.ir/article-15-6772-fa.html
گل محمدی امیرحسین، خدایگان سعید. مقایسه روشهای بهینه سازی تحلیلی و مبتنی بر طراحی تجربی به منظور تعیین جهت گیری بهینه ساخت در فرآیندهای نمونه سازی سریع. مهندسی مکانیک مدرس. ۱۳۹۷; ۱۸ (۳) :۱۱۵-۱۲۵
URL: http://mme.modares.ac.ir/article-۱۵-۶۷۷۲-fa.html
۱- کارشناسی ارشد، مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی شریف، تهران
۲- استادیار/دانشگاه شریف
چکیده: (۷۰۷۲ مشاهده)
نمونهسازی سریع (ساخت افزودنی یا چاپ سهبعدی) روشی از ساخت قطعات است که میتواند نمونه طراحی شده در رایانه را بهطور مستقیم به قطعه فیزیکی تبدیل کند. یکی از مهمترین عواملی که در ساخت قطعات با روش نمونهسازی سریع باید مورد توجه قرار گیرد، الگوی جهتگیری ساخت قطعه است. جهتگیری ساخت قطعه در فرآیندهای نمونه-سازی سریع بر روی خواص قطعه از جمله استحکام، زمان ساخت، صافی سطح، مقدار مواد تکیهگاهی مورد استفاده و قیمت ساخت تأثیرگذار است. در این بین زمان ساخت قطعه و زبری سطح از مهمترین مشخصههایی هستند که به طور مستقیم تحت تأثیر جهتگیری قطعات قرار دارند. در این مقاله، دو الگوریتم بر اساس روشهای بهینهسازی تحلیلی و تجربی برای تعیین جهتگیری بهینه ساخت به منظور کمینه کردن زمان ساخت و زبری سطح ارائه شده است. برای پیادهسازی این روش، قطعه مورد نظر کاربر در فرمت زبان استاندارد مثلثی (STL) دریافت میشود سپس با استفاده از مشخصات هندسی و نوع جهتگیری قطعه زمان تخمینی ساخت و مقدار میانگین زبری سطح قطعه محاسبه میشود. به منظور تعیین جهتگیری بهینه از دو روش بهینهسازی تحلیلی (روش NSGA-II) و تجربی (روش جدید و توسعه یافته تاگوچی) استفاده شدهاست. پس از معرفی مراحل هر یک از این دو روش به منظور تعیین جهتگیری بهینه ساخت قطعه، مراحل این دو الگوریتم پیشنهادی بر روی قطعهای به عنوان مطالعه موردی پیادهسازی می شود و نتایج حاصل مورد مقایسه و بحث قرار می گیرد.
نوع مقاله:
مقاله پژوهشی کامل |
موضوع مقاله:
روشهای ساخت دریافت: 1396/8/22 | پذیرش: 1396/11/14 | انتشار: 1397/12/4