دوره 23، شماره 12 - ( آذر 1402 )                   جلد 23 شماره 12 صفحات 659-651 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Rezaei Ashtiani H, Meyghani N, Khalili O. Experimental and numerical study of spring back of C-die forming in austenitic stainless steel 316 and carbon steel ST37 sheets with different thicknesses. Modares Mechanical Engineering 2023; 23 (12) :651-659
URL: http://mme.modares.ac.ir/article-15-71927-fa.html
رضایی آشتیانی حمیدرضا، میقانی ناصر، خلیلی امید. بررسی تجربی و عددی برگشت فنری در شکل دهی دایروی ورق های فولاد ضد زنگ آستنیتی 316 و فولاد کربنی ST37 با ضخامت های مختلف. مهندسی مکانیک مدرس. 1402; 23 (12) :651-659

URL: http://mme.modares.ac.ir/article-15-71927-fa.html


1- دانشگاه صنعتی اراک ، hr_rezaei@arakut.ac.ir
2- دانشگاه صنعتی اراک
چکیده:   (905 مشاهده)
در پایان فرایند شکل‌دهی ورق، هنگامی‌که ورق از درون سنبه و ماتریس بیرون آورده می‌شود و نیروهای شکل‌دهی خمشی حذف می‌گردد، مقداری از تغییر شکل ورق برمی‌گردد، این تغییر شکل پس از شکل‌دهی، برگشت فنری ورق می‌باشد. یکی از عوامل به دست آوردن اندازه مطلوب و طراحی صحیح قالب خم ورق به دانش طراح نسبت به مقادیر برگشت فنری بستگی دارد. این تحقیق به‌منظور تعیین تجربی برگشت فنری فولاد ضدزنگ 316 و فولاد کربنی37ST  باضخامت‌های مختلف ورق در قالب‌های دایروی شکل و مقایسه با شبیه‌سازی به روش المان محدود صورت پذیرفته است. ورق‌ها با سه ضخامت 1، 5/1 و 2 میلی‌متر شکل‌دهی و ابعاد هندسی و برگشت فنری ورق‌ها موردبررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که مقادیر برگشت فنری در شبیه‌سازی المان محدود و آزمون تجربی از مطابقت قابل قبولی برخوردار بوده و با کاهش ضخامت ورق مقادیر برگشت فنری افزایش می‌یابد که متأثر از مقادیر تنش در سطوح ورق و درنتیجه مقادیر کرنش پلاستیک و ناحیه الاستیک خالص در ورق می‌باشد.
 
متن کامل [PDF 798 kb]   (519 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: پلاستیسیته
دریافت: 1402/7/18 | پذیرش: 1402/10/28 | انتشار: 1402/9/10

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.