Tajoddin A, Ranjbar A H, Jabbaripour B. Surface Integrity and Tool Wear in Milling Process Using Minimum Quantity Lubrication and Dry Techniques on 304L Steel. Modares Mechanical Engineering 2024; 24 (3) :131-140
URL:
http://mme.modares.ac.ir/article-15-73651-fa.html
تاج الدین آریا، رنجبر امیر حسین، جباری پور بهزاد. یکپارچگی سطح قطعهکار و سایش ابزار در فرآیند فرزکاری با تکنیکهای مقدار روانکاری کمینه و خشک روی فولاد ۳۰۴L. مهندسی مکانیک مدرس. ۱۴۰۲; ۲۴ (۳) :۱۳۱-۱۴۰
URL: http://mme.modares.ac.ir/article-۱۵-۷۳۶۵۱-fa.html
۱- دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی
۲- دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی ، beh.jabbaripour@iauctb.ac.ir
چکیده: (۱۴۶۳ مشاهده)
این تحقیق به بررسی سایش ابزار، آنالیز عنصری روی سطح ماشینکاری، زبری سطح قطعهکار، تغییرات ریزسختی و تغییرات ریزساختاری در سطح مقطع عرضی نمونههای فرزکاری شده فولاد ضدزنگ L304 تحت روشهای خشک و روانکاری کمینه (MQL) میپردازد. فرآیند MQL توانسته است زبری سطح ماشینکاری را برای تمام پارامترهای فرزکاری، از 17% تا 41% نسبت به حالات متناظر ماشینکاری خشک، بهبود بخشد. در ماشینکاری خشک، عیوبی نظیر لبه انباشته، سایش شدید سطح آزاد و لبپر شدگی ابزار ایجاد شدند. در فرزکاری MQL این عیوب کاهش چشمگیری داشتند و لبپر شدگی روی سطح ابزار تقریبا حذف شده است. با افزایش سرعت برشی و عمق برشی، سختی سطحی افزایش یافته است. روش MQL نسبت به خشک، باعث کمتر شدن مقادیر سختی و عمق سختشده زیر سطح ماشینکاری میشود. بر اساس نتایج آنالیز عنصری EDAX روی سطوح ماشینکاری شده خشک و MQL، تحت خشنترین پارامترهای برشی مشخص شد که هیچگونه تغییر عناصر شیمیایی در سطح ماشینکاری رخ نداده است. افزایش پارامترهای برشی و یا ماشینکاری خشک، سبب تشدید تغییر شکل پلاستیک، لهیده شدن ریزساختار و فشرده شدن دانههای ریزساختاری در مجاورت سطح ماشینکاری میشود. حداکثر مقدار کاهش ضخامت لایه تغییر شکل یافته در فرزکاری MQL نسبت به خشک 39% است. برای هر نمونه فرزکاری، بین عمق سخت شده و ضخامت لایه تغییر شکل یافته ریزساختاری متناظرش، یک رابطه مستقیم وجود دارد.
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
ماشینکاری دریافت: 1402/11/10 | پذیرش: 1403/3/20 | انتشار: 1402/12/10