امروزه کامپوزیت‌ها در مقایسه با فلزها، با توجه به برخورداری از خواص مکانیکی بالا نسبت به وزن و مقاومت به خوردگی خوب، کاربرد گسترده ای در صنایع مختلف از جمله هوا‌فضا، خودرویی و دفاعی پیدا نموده‌اند. ماشینکاری این مواد با توجه به ساختار مرکب آنها، از پیچیدگی خاصی برخوردار است. دستیابی به شرایط بهینه ماشینکاری، بسته به نوع نیاز، با توجه به نوع الیاف و رزین مصرف شده در کامپوزیت‌ها، به بررسی دقیق و تحلیل‌های مناسب نیاز دارد. در تحقیق حاضر، لوله‌های کامپوزیتی از جنس شیشه-اپوکسی به ضخامت 5 میلیمتر، که اغلب در بدنه سازه‌های هوا‌فضایی کاربرد دارند، با لایه چینی دستی تولید شده اند و زبری سطح آنها پس از فرآیند تراشکاری اندازه گیری شده است. بدین منظور، جهت بدست آوردن حداقل زبری در فرایند تراشکاری، نوع ابزار در دو حالت، و سرعت برشی، نرخ پیشروی و عمق برشی، در سه سطح مختلف مورد بررسی قرار گرفته است. پس از طراحی آزمایش با روش تاگوچی و انجام آزمایش بر روی نمونه‌های از پیش ساخته شده، زبری سنجی و تحلیل‌های مد نظر انجام پذیرفت. در نهایت نتیجه گیری گردید که حداقل میزان زبری از ابزار با سطوح براده‌شکن، سرعت برشی m/min 100، نرخ پیشرویmm/rev 0.05 و عمق برش mm 1.5 بدست خواهد آمد.

واژه‌های کلیدی: زبری سطح، کامپوزیت اپوکسی-شیشه، تراشکاری

متن کامل [PDF 1453 kb]   (9100 دریافت)