سیستم‌های کنترل در شرایط عادی، می‌توانند عملکرد مطلوبی ایجاد نمایند. اما در مواقعی که در سیستم عیبی ایجاد ‌گردد، حفظ شرایط عملکردی مناسب، کاری دشوار و اغلب ضروری است. در حقیقت عدم تشخیص به موقع عیب در سیستم‌های حساس، منجر به صدمه دیدن مقادیر قابل توجهی از امکانات و اطلاعات می‌گردد. در نتیجه انگیزه فراوانی در زمینه تشخیص خرابی در مجامع علمی و صنعتی ایجاد شده‌ است. حال اگر سیستم تحت بررسی غیرخطی باشد، تشخیص عیب با روش‌‌های خطی امکان پذیر نیست. مشکل اصلی در این حالت دقت مدل‌سازی پروسه است، که بر دقت تشخیص و رفع عیب موثر است. نظریه‌ی سیستم‌های فازی، یک ابزار موثر برای برخورد با شرایط پیچیده و نامطمئن است. این مقاله مساله تشخیص عیب را بر اساس مدل‌سازی برای سیستم‌های غیرخطی با استفاده از سیستم فازی نوع-2 مورد توجه قرار داده است. روش پیشنهادی جهت تشخیص عیب در تحقیق حاضر ایجاد یک محدوده مورد اطمینان با تخمین کران بالا و کران پایین برای خروجی سیستم است که با استفاده از یک سیستم فازی نوع-2 صورت می‌گیرد. با این شرایط با استفاده از سیستم فازی نوع-2 سیگنال مانده‌ای تولید می‌شود که وجود یا عدم وجود عیب در سیستم را مشخص می‌نماید. در این روش در صورت خارج شدن نمودار خروجی سیستم تحت کنترل از کران‌های بالا و پایینی تخمین زده شده، می‌توان وقوع عیب را تشخیص داد. در انتها به منظور نشان دادن قابلیت و ویژگی روش پیشنهادی، روش موردنظر روی سیستم‌های غیرخطی سه تانک و الکتروهیدرولیکی اعمال شده است و نتایج بسیار رضایت بخش می‌باشند.

واژه‌های کلیدی: تشخیص عیب، سیستم فازی نوع-2، سیستم غیرخطی، سیستم سه تانک، سیستم الکتروهیدرولیکی

متن کامل [PDF 1588 kb]   (8283 دریافت)