حجم پایگاه داده و کمینه ستاره‌های قابل مشاهده در میدان دید حس‌گر ستاره دو پارامتر مهم، تأثیرگذار و در عین حال متناقض می‌باشند که می‌بایست در طراحی مورد توجه قرار گیرند. در این راستا هدف از این مقاله یکنواخت‌سازی پایگاه داده با استفاده از توزیع یکنواخت نقاط بر روی کره سماوی و به روش مثلث‌بندی است. برای این منظور انتخاب کاتالوگ ستاره مناسب، قدر کمینه مطلوب و حذف ستاره‌های دوبل ازجمله سایر مراحل فرآیند یکنواخت‌سازی می‌باشد که در این تحقیق انجام شده است. بدین‌ترتیب نتایج بررسی‌های انجام گرفته نشان داد که مثلث‌بندی دلونی به روش استریپک سریع‌تر و دقیق‌تر از روش شبکه ژئودزیک است. همچنین با انجام شبیه‌سازی و اجرای تست‌های مونت‌کارلو جهت شمارش تعداد ستاره‌های مشاهده شده در میدان دید‌های مختلف یک حس‌گر ستاره نوعی، مشخص گردید یکنواخت‌سازی به روش مثلث‌بندی دلونی منجر به کاهش چشمگیر احتمال مشاهده تراکم زیاد ستاره‌های کاتالوگ در میدان دید حس‌گر می‌گردد به‌گونه‌ای که احتمال مشاهده بیش از 25 ستاره در تمامی میدان‌های دید ممکن به صفر رسیده است. از سویی دیگر برای مشاهده 4 و یا بیشتر از 4 ستاره در سطح اطمینان بیشتر از 95%، در کاتالوگ غیریکنواخت نیاز به میدان دید حداقل 12.5 درجه می‌باشد. این در حالی است که در پایگاه داده یکنواخت شده این میدان دید به اندکی بیش از 13 درجه افزایش یافته است؛ به‌عبارت دیگر یکنواخت‌سازی تا حدودی کمینه میدان دید لازم جهت مشاهده حداقل تعداد ستاره مورد نیاز را افزایش داده است.

واژه‌های کلیدی: حس‌گر ستاره، کاتالوگ ستاره، آسمان یکنواخت، مثلث‌بندی دلونی، شبکه ژئودزیک

متن کامل [PDF 6581 kb]   (5344 دریافت)