دوره 19، شماره 10 - ( مهر 1398 )                   جلد 19 شماره 10 صفحات 2338-2329 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- واحد نگاشت و مدیریت هوشمند موتور، شرکت تحقیق، طراحی و تولید موتور ایران خودرو، تهران، ایران
2- گروه مهندسی خودرو، دانشکده مهندسی خودرو، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران
3- دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران ، ichitsaz189@gmail.com
چکیده:   (7831 مشاهده)
گاز طبیعی از گزینه‌های مناسب برای جایگزینی با سوخت‌های پایه نفتی است که مشکلات آب و هوایی جهان و آلاینده‌های زیست‌محیطی را تشدید کرده‌اند. به‌طور معمول استفاده از گاز طبیعی در موتورهای احتراق داخلی با کاهش توان موتور همراه است، اما تکنولوژی تزریق مستقیم سوخت تا حد قابل توجهی می‌تواند کاهش توان را جبران می‌کند ولی همچنان استفاده بهینه از آن نیازمند تحقیق و پژوهش‌های بیشتر است. شارژ لایه‌ای موضعی از جمله ایده‌های مطرح شده برای بهبود راندمان احتراق در موتورهای تزریق مستقیم است. تحقیق حاضر به‌عنوان بخشی از پروژه تبدیل یک موتور تزریق درگاهی به‌تزریق مستقیم، به‌امکان‌یابی و شرایط تشکیل مخلوط لایه‌ای موضعی و اثرات آن روی احتراق و عملکرد موتور می‌پردازد. مطالعه عددی صورت گرفته در تحقیق حاضر نشان می‌دهد که شکل‌گیری مخلوط لایه‌ای موضعی با روش هدایت هوایی با قرارگیری انژکتور در مجاورت مسیر ورودی هوا سخت و غیرممکن خواهد بود. تکانه بالای فواره گازی صرفاً سبب حرکت سریع توده سوخت تزریق‌شده در سیلندر می‌شود و نمی‌تواند کمکی به‌اختلاط سریع و قابل قبول این توده سوخت با مخلوط سوخت و هوای داخل سیلندر بکند. از این‌رو این مساله موجب بالارفتن نسبت سوخت و هوا به‌صورت موضعی، بیش از حد قابل انتظار می‌شود و اُفت راندمان احتراق را سبب می‌شود. هرچند افزایش سرعت پیشروی شعله و نرخ آزادسازی انرژی به‌دلیل بالارفتن آشفتگی جریان به‌عنوان نتایج تحقیق حاضر قابل بیان است ولی بهره‌مندی از مزیت‌های افزایش سرعت شعله سوخت گاز طبیعی به‌دلیل نارسایی‌های مطرح شده به‌طور محسوس مشاهده نمی‌شود.
متن کامل [PDF 1234 kb]   (4047 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: موتور احتراق داخلی
دریافت: 1396/12/25 | پذیرش: 1397/11/23 | انتشار: 1398/7/30

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.