دوره 19، شماره 6 - ( خرداد 1398 )
جلد 19 شماره 6 صفحات 1473-1467 |
برگشت به فهرست نسخه ها
پریا خلیلی1 
، ساره ذوالآتش1 ، رامین وطنخواه* 2
، ساره ذوالآتش1 ، رامین وطنخواه* 2
1- دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
2- دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران ،rvatankhah@shirazu.ac.ir
2- دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران ،
چکیده: (5332 مشاهده)
روشهای مختلفی برای کنترل تزریق داروی شیمیدرمانی برای درمان تومورهای سرطانی مورد مطالعه قرار گرفتهاند. هدف اصلی از کنترل ،کمکردن سریع سلولهای سرطانی و در عین حال رساندن کمترین آسیب به بافتهای سالم بدن است. همچنین در انتهای درمان، میزان غلظت داروهای باقیمانده در بدن بیمار تا حد امکان باید کم باشد. الگوریتمهای کنترلی مختلفی بر مدلهای دینامیک با درجات متنوع اعمال شدهاند. در این مقاله یک مدل دینامیک بهروز سرطان با پنج معادله دیفرانسیل با درنظرگرفتن سلولهای سالم، دیواره رگ، سلولهای سرطانی و میزان دو داروی شیمیدرمانی و آنتی آنژیوژنیک باقیمانده در بدن بهعنوان متغیرهای فضای حالت و نرخ تزریق دو دارو بهعنوان سیگنال کنترلی در نظر گرفته شده است. بعد از بررسی مدل ریاضی سیستم، کنترل این بیماری بهوسیله کنترلر فازی با تعریف قوانین بههمراه فازیساز و فازیزدا، یکی از سیگنالهای کنترلی (نرخ داروی شیمیدرمانی) کنترل شده است. بدین صورت که میزان تراکم سلولهای سالم و سرطانی بهعنوان ورودی کنترلر فازی و نرخ تزریق داروی شیمیدرمانی، خروجی آن است. نتایج حاصل از شبیهسازی نشان میدهد که در روزهای آخر درمان، سلولهای سرطانی روندی نزولی دارد و سلولهای سالم و دیواره رگ نیز به مقدار حالت بدون بیماری میل میکنند. جوابهای حاصل از کنترلر فازی با حالت بدون کنترلر و همچنین با دادههای آزمایشگاهی موجود مقایسه شده است. نتایج مشخص میکند که سیستم محدودههای مجاز را رعایت کرده که بیانگر معتبربودن جواب حاصل از کنترلر فازی است.
واژههای کلیدی: تومور سرطانی
شیمیدرمانی
آنتیآنژیوژنیک
کنترل فازی
نوع مقاله: پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
بیومکانیک
دریافت: 1397/4/18 | پذیرش: 1397/9/1 | انتشار: 1398/3/11
دریافت: 1397/4/18 | پذیرش: 1397/9/1 | انتشار: 1398/3/11
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |