در این پژوهش تحلیل انرژی و اگزرژی یک سیستم سرمایش جذب سطحی انجام‌شده‌ است. سیلیکاژل و آب به‌عنوان جفت جاذب-جذب شونده در سیستم به‌کاررفته است. تحلیل با هدف تعین اثر پارامترهای عملکردی روی زمان بهینه و سپس روی مقدار بیشینه ظرفیت سرمایش ویژه، ضریب عملکرد و تأثیرپذیری و مقدار کمینه بازگشت‌ناپذیری‌های داخلی و خارجی انجام می‌شود. جهت رسیدن به این هدف یک مدل ریاضی ظرفیت فشرده به همراه یک روش بهینه‌سازی با نام الگوریتم pso استفاده‌شده است. در این مدل بازگشت‌ناپذیری‌های داخلی و خارجی با روشی جدید و بدون محاسبه بازگشت‌ناپذیری‌های اجزای داخلی سیکل محاسبه می‌شود. تحلیل انرژی نشان می‌دهد با افزایش دما و دبی جرمی آب گرم‌ ورودی، ماکزیمم مقدار ظرفیت سرمایش ویژه افزایش می‌یابد و افزایش دمای آب گرم‌کننده باعث افزایش ضریب عملکرد می‌شود اما افزایش دبی جرمی آب گرم‌کننده ضریب عملکرد را کاهش می‌دهد. تحلیل اگزرژی نشان می‌دهد بسته به مقدار دما و دبی جرمی آب گرم‌ ورودی 65-90 درصد از اگزرژی ورودی به‌وسیله بازگشت‌ناپذیری‌های داخلی، 1-20 درصد به‌وسیله بازگشت‌ناپذیری‌های خارجی از بین رفته و 8-14 درصد آن به منبع دماپایین منتقل‌شده است. همچنین نتایج نشان می‌دهد در دماهای پایین برای آب گرم ورودی اگر دبی جرمی کمتر از 0.6 باشد، تأثیرپذیری برای دمای 75 درجه بیشتر از 65 خواهد بود.

واژه‌های کلیدی: سیستم جذب سطحی، اگزرژی، تأثیرپذیری، ضریب عملکرد

متن کامل [PDF 1481 kb]   (8832 دریافت)