دوره 20، شماره 4 - ( فروردین 1399 )
جلد 20 شماره 4 صفحات 1088-1079 |
برگشت به فهرست نسخه ها
علی عسکری* 
1، محمدحسین علائی2 ، علی مهدی‌پورعمرانی3 ، خانعلی نکوئی2
1، محمدحسین علائی2 ، علی مهدی‌پورعمرانی3 ، خانعلی نکوئی2
1- گروه مهندسی مکانیک، مرکز نظرآباد، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران ، ali.askari@kiau.ac.ir
2- گروه کامپوزیت، مجتمع مواد و فناوری‌های ساخت، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، تهران، ایران
3- گروه مهندسی مکانیک، مجتمع مواد و فناوری‌های ساخت، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، تهران، ایران
2- گروه کامپوزیت، مجتمع مواد و فناوری‌های ساخت، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، تهران، ایران
3- گروه مهندسی مکانیک، مجتمع مواد و فناوری‌های ساخت، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، تهران، ایران
چکیده: (2820 مشاهده)
فرآیند قالب‌گیری تزریقی پودر فلز، روشی نوین به‌منظور تولید قطعات با هندسه پیچیده در تیراژ بالا است. یکی از مهم‌ترین ملاحظات این فرآیند، انتخاب خوراک متشکل از درصد حجمی مناسب پودر فلز همراه سیستم چسب مناسب است. عیوبی که در مرحله تزریق در قطعه ایجاد می‌شود، در مراحل بعدی فرآیند قابل اصلاح نبوده و از این رو بررسی رئولوژیکی خوراک ماده اولیه به‌منظور حصول اطمینان از داشتن شرایط لازم برای تزریق امری ضروری است. در این مقاله به انتخاب سیستم چسب مناسب به‌منظور قالب‌گیری قطعه از جنس فولاد کم‌آلیاژ Fe-۲Ni پرداخته شده است. بدین منظور ابتدا از یک سیستم چسب پایه واکس چندجزیی با درصدهای مختلف اجزاء تشکیل‌دهنده برای تولید ۱۱ حالت خوراک حاوی ۶۰% حجمی پودر فلز استفاده شده است. در ادامه به‌منظور بررسی خوراک‌ها از دیدگاه رئولوژیکی، ضمن اندازه‌گیری گرانروی خوراک‌ها، تغییرات آن نسبت به نرخ برش محاسبه شده است. نتایج نشان داد که خوراک حاوی ۶۶% پارافین‌واکس، ۱۹% پلی‌پروپیلن، ۱۰% کارناباواکس و ۵% اسیداستئاریک دارای کمترین گرانروی و کمترین حساسیت نسبت به نرخ برش است که منجر به پر‌کردن کامل حفره قالب و تولید قطعه سالم حتی برای هندسه‌های بسیار پیچیده می‌شود. پس از دستیابی به سیستم چسب مناسب، درصد حجمی بحرانی پودر فلز نیز برای سیستم چسب فوق با استفاده از دستگاه رئومتر گشتاور محاسبه شد که برابر با مقدار ۵۸% حجمی است.
نوع مقاله: پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
شکل‌دهی حجمی فلزات
دریافت: 1398/2/18 | پذیرش: 1398/6/4 | انتشار: 1399/1/29
دریافت: 1398/2/18 | پذیرش: 1398/6/4 | انتشار: 1399/1/29
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |