دوره 17، شماره 5 - ( 5-1396 )                   جلد 17 شماره 5 صفحات 68-63 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشجوی کارشناسی ارشد، شناسایی و انتخاب مواد مهندسی، دانشکده مهندسی و علم مواد، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی،
2- استادیار دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی
3- گروه مهندسی مواد دانشکده مهندسی شهید نیکبخت دانشگاه سیستان و بلوچستان
چکیده:   (5451 مشاهده)
وقوع آسیب امری اجتناب‌ناپذیر در کامپوزیت‌های زمینه پلیمری تقویت شده با الیاف می‌باشد. وجود سیستم‌های خود ترمیم‌ شونده از طریق اجرای مستقل عمل ترمیم موجب افزایش طول عمر کاری قطعه و همچنین کاهش زمان عمل ترمیم آن‌ها می‌شود. در تحقیق حاضر، کامپوزیت‌های زمینه پلیمری خودترمیم-شونده اپوکسی- الیاف شیشه از نوع E مبتنی بر شبکه میکروآوندی طراحی و در ادامه ساخته شدند. ساخت نمونه‌ها با استفاده از روش لایه‌گذاری دستی و ساخت کانال‌های میکروآوندی از طریق روش حذف پیش ‌شکل‌های جامد صورت گرفت. به علت عدم وجود پژوهش‌های لازم در استفاده از سیستم رزین و هاردنر انیدریدی که سیالیت بالاتری نسبت به رزین و هاردنر آمینی دارند و همچنین امتزاج‌پذیری قابل کنترل آن‌ها، در این تحقیق از مواد مذکور به عنوان عامل ترمیم‌کننده استفاده‌ شد. هدف از پژوهش حاضر بررسی کسر حجمی مناسب و زمان مطلوب برای مشاهده پدیده ترمیم‌شوندگی است. بدین منظور شبکه میکروآوندی (شامل رزین اپوکسی و هارد‌‌‌نر انیدریدی با مقادیر حجمی 2، 3.2 و 3.7 درصد) در کامپوزیت‌های الیافی تعبیه شدند. خواص خمشی نمونه‌ها با گذشت زمان‌های مختلف (صفر، 4، 8 و 11 روز) پس از ایجاد آسیب اولیه به وسیله آزمون ضربه، مورد بررسی قرار گرفتند. پس از شکست و ایجاد عیب در ساختار، مواد ترمیمی موجود در میکروکانال‌ها به محل ترک جریان یافته و پس از ترکیب با کاتالیزور مذکور عملیات پلیمریزاسیون موضعی و ترمیم مجدد سازه شروع می‌شود. بیشترین مقدار بازیابی استحکام خمشی به میزان 46 درصد برای نمونه حاوی 3.2 درصد حجمی ماده ترمیمی با گذشت 8 روز پس از ایجاد آسیب مشاهده شد.
متن کامل [PDF 952 kb]   (7656 دریافت)    
نوع مقاله: مقاله پژوهشی کامل | موضوع مقاله: مواد مرکب
دریافت: 1395/11/7 | پذیرش: 1396/1/16 | انتشار: 1396/2/9

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.