دوره 23، شماره 10 - ( مهر 1402 )
جلد 23 شماره 10 صفحات 49-43 |
برگشت به فهرست نسخه ها
سعید امینی* 
1، رضا صائبی راد2
1، رضا صائبی راد2
1- دانشگاه کاشان ، amini.s@kashanu.ac.ir
2- دانشگاه کاشان
2- دانشگاه کاشان
چکیده: (1433 مشاهده)
فرز-تراش فرآیند جدیدی است که از دو عملیات تراشکاری و فرزکاری بهره میبرد بدینگونه که بطور همزمان ابزار و قطعهکار دوران میکنند و به همین دلیل توانائی گستردهای در ماشینکاری سطوح منحنی و پیچیده را دارا میباشد. بررسی اثر تغییرات پارامترهای مستقل ماشینکاری شامل سرعت دورانی قطعهکار، سرعت دورانی ابزار و نرخ پیشروی ابزار، بر پارامترهای وابسته برش همچون نیرو، فشار برش و زبری سطح ماشینکاری شده موضوع اصلی پژوهش حاضر است. ترتیب انجام و همچنین تعداد آزمایشها، بر اساس روش فاکتوریل کامل طراحی شده است. آزمایشها برای هرکدام از پارامترهای ذکر شده در سه سطح انجام شده که مجموعا" شامل 27 آزمایش است. نتایج حاصله به کمک نرم افزار مینیتب مورد بررسی قرار گرفت. فرآیند فرز–تراش با ابزار فرز انگشتی قطرφ6 بر روی قطعه فولادی 1.7225 انجام شد. نتیجه آنکه، افزایش سه برابری نرخ پیشروی ابزار، نیروی برآیند ماشینکاری را تا حدود دو برابر افزایش داده و فشار برش را تا حدود 27 درصد کاهش میدهد، همچنین پارامترهای کیفیت سطح R z به ترتیب برابر 74 و 61 درصد افزایش یافت. روند کاملا صعودی یا نزولی نیروهای برشی، فشار برش و همچنین کیفیت سطح ماشینکاری شده با افزایش سرعت دورانی قطعهکار و سرعت دورانی ابزار رخ نداده و یک محدوده اکسترمم در روند افزایشی سرعتهای مذکور محقق شده است. بطوریکه حداقل نیروی برآیند برش و همچنین فشار برش در محدوده سرعت دورانی 950rpm ابزار و 300rpm قطعهکار مشاهده شد.
نوع مقاله: پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
ماشینکاری
دریافت: 1402/9/10 | پذیرش: 1402/7/10 | انتشار: 1402/7/10
دریافت: 1402/9/10 | پذیرش: 1402/7/10 | انتشار: 1402/7/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |