دوره 14، شماره 10 - ( 10-1393 )                   جلد 14 شماره 10 صفحات 8-1 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Ghajar R, Rassaf Sohi A. Effect of impactor shape and temperature on the behavior of E-glass/epoxy composite laminates. Modares Mechanical Engineering 2015; 14 (10) :1-8
URL: http://mme.modares.ac.ir/article-15-856-fa.html
قاجار رحمت اله، رصاف سهی اکبر. بررسی تجربی اثر شکل ضربه زننده و دما بر رفتار صفحات کامپوزیت شیشه/اپوکسی در ضربات سرعت کم. مهندسی مکانیک مدرس. 1393; 14 (10) :1-8

URL: http://mme.modares.ac.ir/article-15-856-fa.html


1- استاد دانشگاه خواجه نصیر-
2- کارشناس ارشد
چکیده:   (6368 مشاهده)
در پژوهش حاضر اثر شکل ضربه زننده و دماهای بالا بر روی پاسخ صفحات کامپوزیتی مورد بررسی قرار گرفته است. کامپوزیت مورد استفاده از جنس شیشه/اپوکسی، ابعاد 3×120×120 میلیمتر، جرم ضربه زننده 7 کیلوگرم و سرعت برخورد 4/1 متر بر ثانیه می‌باشد. جهت انجام آزمایش ضربه از دستگاه وزنه افتان، و برای بررسی اثر شکل ضربه زننده از چهار نوع ضربه زننده تخت، نیم کروی، مخروطی و سهموی استفاده شده‌‌است. میزان آسیب، زمان برخورد، بیشینه نیروی برخورد، انرژی جذب شده و جابجایی برای چهار ضربه زننده مختلف با یکدیگر مقایسه شده‌اند. هرچه سر ضربه زننده پهن‌تر باشد زمان برخورد کمتر و بیشینه نیروی برخورد بیشتر خواهد بود. ناحیه آسیب ضربه زننده مخروطی از همه بیشتر است. ضربه زننده تخت بر خلاف سه نمونه دیگر دارای مرز ناحیه آسیب مشخصی نمی‌باشد. همچنین جهت بررسی اثر دما بر روی پاسخ کامپوزیت، دماهای آزمایش را بین دمای اتاق و 150 درجه سانتیگراد تغییر داده‌ و پارامترهایی مانند بیشینه نیروی برخورد، جابجایی و انرژی جذب شده مورد بررسی قرار گرفته‌اند. با افزایش دما بیشینه نیروی برخورد کاهش و جابجایی افزایش می‌یابد ولی انرژی جذب شده با تغییر دما تغییر چندانی نمی‌کند.
متن کامل [PDF 725 kb]   (8054 دریافت)    
نوع مقاله: مقاله پژوهشی کامل | موضوع مقاله: مکانیک ضربه
دریافت: 1393/2/15 | پذیرش: 1393/3/22 | انتشار: 1393/7/2

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.