دوره 17، شماره 9 - ( 9-1396 )                   جلد 17 شماره 9 صفحات 213-205 | برگشت به فهرست نسخه ها

‎ 20.1001.1.10275940.1396.17.9.35.1

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Boghrati M, Moghiman M, Pourhoseini S H. Comparison of effects of adding various carbon nanotube concentrations and increase C/H mass ratio of liquid fuels on combustion behavior and flame thermal radiation. Modares Mechanical Engineering 2017; 17 (9) :205-213
URL: http://mme.modares.ac.ir/article-15-9397-fa.html
بقراطی مهدی، مقیمان محمد، پورحسینی سید هادی. مقایسه اثر افزودن غلظت‌های مختلف نانولوله کربنی و افزایش نسبت جرمی C/H سوخت مایع بر رفتار احتراقی و تابش حرارتی شعله. مهندسی مکانیک مدرس. 1396; 17 (9) :205-213

URL: http://mme.modares.ac.ir/article-15-9397-fa.html

مقایسه اثر افزودن غلظت‌های مختلف نانولوله کربنی و افزایش نسبت جرمی C/H سوخت مایع بر رفتار احتراقی و تابش حرارتی شعله
مهدی بقراطی1 ، محمد مقیمان* 2، سید هادی پورحسینی3
1- گروه مکانیک، دانشکده مهندسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
2- استاد عضو هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد
3- مجتمع آموزش عالی گناباد
چکیده:   (4258 مشاهده)
حضور ذرات و اتم‌های کربن در احتراق سوخت‌های فسیلی، نقش مهمی در انتقال حرارت تابشی و رفتار احتراقی شعله‌ها دارد. افزایش کربن در شعله می‌تواند به‌وسیله استفاده از سوخت‌های سنگین‌تر (با نسبت جرمی C/H بزرگتر) یا به‌وسیله تزریق ذرات کربن به سوخت‌های سبکتر انجام شود. در این پژوهش اثر افزودن غلظت‌های مختلف نانو لوله کربنی چند دیواره با گروه عاملی هیدروکسیل (OH) در سوخت هیدرو کربنی مایع بر توزیع دما و تابش حرارتی شعله اندازه‌گیری شده است و نتایج با رفتار احتراقی سوخت‌های مایع با C/H مختلف مقایسه شده است. برای اندازه‌گیری تابش درخشانی (طیف مرئی) و تابش حرارتی (طول موج‌های تابشی مرئی و مادون قرمز) به ترتیب از یک لوکس‌متر و ترموپیل استفاده شده است. توزیع دما با استفاده از تصویر برداری حرارتی و غلظت ذرات دوده با توجه به طول موج تابش حاصل از احتراق آنها اندازه‌گیری شده است. نتایج نشان می‌دهد، افزایش کربن به صورت نانوذرات، موجب افزایش سرعت واکنش‌ها، کاهش طول شعله، افزایش دما و افزایش تابش حرارتی و افزایش کربن به صورت سوخت سنگین‌تر (C/H بیشتر) موجب کندی احتراق، افزایش طول شعله، افزایش دما و افزایش تابش حرارتی می‌گردد. استفاده از سوخت نانوسیال با کسر جرمی 0.01 درصد نانوذرات در سوخت پایه با C/H=5.46، موجب افزایش تابش حرارتی به میزان 3.4 درصد می‌شود. این میزان افزایش با افزایش تابش حرارتی در سوخت هیدروکربنی با C/H=5.52 برابری می‌کند. افزایش غلظت نانوذرات موجب افزایش سینتیک شیمیایی، افزایش دما و تابش‌های حرارتی و درخشانی می‌شود و نقطه بیشنه دما در شعله به ابتدای شعله نزدیکتر می‌گردد.
واژه‌های کلیدی: شعله دیفیوژن، سوخت نانوسیال، نسبت جرمی C/H، تابش حرارتی، تابش درخشانی
متن کامل [PDF 968 kb]   (6244 دریافت)    
نوع مقاله: مقاله پژوهشی کامل | موضوع مقاله: احتراق
دریافت: 1396/3/13 | پذیرش: 1396/5/15 | انتشار: 1396/6/17
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.