جستجو در مقالات منتشر شده
۳ نتیجه برای آقایی خفری
محمد حسین گزین، مهرداد آقایی خفری،
دوره ۱۴، شماره ۴ - ( ۴-۱۳۹۳ )
چکیده
در این مقاله، اثر اضافه بار بر عمر خستگی نمونه‌های CT فولاد AISI ۴۱۴۰ بررسی شده است. پژوهش شامل دو بخش آزمون‌های تجربی و حل عددی مدل اجزاء محدود است. ابتدا آزمون‌های خستگی مطابق استاندارد E۶۴۷، بدون اضافه بار انجام شد و سپس آزمون‌های بعدی بر روی نمونه‌های مشابه با اعمال اضافه بار با نسبت¬های ۵/۱ و ۷۵/۱ صورت گرفت. در بخش دوم، آزمون‌های رشد ترک در نرم افزار ABAQUS به صورت الاستیک-پلاستیک و بر مبنای مدل¬¬ بسته شدن ترک شبیه سازی شد. اثر اضافه بار با در نظر گرفتن دو پارامتر ضریب شدت تنش موثر و انتگرال J موثر با ارائه روابطی جدید مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج آزمون‌های تجربی بیانگر افزایش عمر خستگی به ترتیب ۲۴% و ۴۶% برای اضافه بارهای ۵/۱ و ۷۵/۱ می‌باشد. مقایسه نتایج نیروی بازکننده ترک روش عددی و روش تجربی حاکی از دقت ۸۹ درصدی در طول ترک mm۵ است. مقایسه عمر خستگی به روش عددی و آزمون‌های تجربی رشد ترک نشان¬دهنده قابل اعتماد بودن شبیه سازی‌ها بوده که حداکثر خطای مدل ضریب شدت تنش موثر و مدل انتگرال J موثر به ترتیب ۱۰%+ و ۶%- است. مقایسه مدل ارائه شده در این پژوهش با مدل هارمن نشان داد که تعداد کمتر آزمایش¬های تجربی مورد نیاز از مزیتهای مدل پیشنهادی و حجم محاسباتی کمتر از مزایای مدل هارمن است.
بهزاد بینش، مهرداد آقایی خفری، محمد دانشی،
دوره ۱۷، شماره ۸ - ( ۸-۱۳۹۶ )
چکیده
در این پژوهش، تغییر شکل پلاستیک شدید آلیاژ آلومینیوم ۷۰۷۵ با استفاده از یک فرایند جدید و بر اساس ترکیب فرایندهای مرسوم پرس و اکستروژن مستقیم بررسی شد. در این فرایند که تحت عنوان پرس- اکستروژن مکرر نامیده می شود، نمونه های استوانه ای ابتدا تحت فرایند پرس و سپس اکستروژن در دمای ۲۵۰ °C به تعداد سیکل-های مختلف قرار گرفتند. طراحی قالب با در نظر گرفتن امکان انجام هر دو فرایند پرس و اکستروژن توسط یک قالب صورت پذیرفت و فرایند به‌طور موفقیت آمیز به تعداد حداکثر چهار سیکل بر روی نمونه‌ها آزمایش شد. از روش المان محدود به‌منظور شبیه سازی رفتار تغییر شکل آلیاژ در حین فرایند پرس- اکستروژن مکرر استفاده شد و توزیع کرنش برای نمونه های تغییر شکل بدست آمد. نتایج شبیه سازی المان محدود مطابقت نسبتاً خوبی با نتایج مشاهدات ریزساختاری نشان داد. با توجه به نتایج شبیه سازی، بیشترین میزان کرنش مؤثر مربوط به ناحیه مرکزی نمونه ها می باشد. رفتار تغییر شکل و الگوی سیلان نمونه ها درحین فرایند پرس- اکستروژن مکرر بر اساس نتایج تجربی و شبیه سازی بحث شد. علاوه بر این، تأثیر میزان کرنش اعمالی بر خواص مکانیکی نمونه ها مورد بررسی قرار گرفت. استحکام کششی و درصد ازدیاد طول نمونه های تغییر شکل یافته با افزایش تعداد سیکل فرایند پرس- اکستروژن مکرر افزایش پیدا کرد.
احمد رضا میر، مهرداد آقایی خفری،
دوره ۱۹، شماره ۳ - ( اسفند ۱۳۹۷ )
چکیده
دف این مطالعه، بررسی عمر با توجه به آسیب‌های واردشده توسط مکانیزم‌های اصلی توسعه آسیب در پره‌های توربین و مدل‌کردن نحوه رشد آسیب است. برای این منظور آزمایش خستگی سیکل پایین کرنش- کنترل روی فولاد زنگ‌نزن مارتنزیتی ۴۱۰ در حالت تمپرشده در دمای C°۵۶۵ در سه محدوده کرنش ۰/۸، ۱ و ۱/۵ با دمای ثابت C°۵۰۰ و زمان نگهداری ۱۵ثانیه در هر سیکل انجام شده است. اثر برهم‌کنش خزش- خستگی روی عمر و همچنین آسیب واردشده به پره توربین در شرایط مختلف بررسی شد. نتایج نشان داد که با تغییرات دامنه کرنش از ۰/۸به ۱/۵، عمر قطعه از ۲۰۵ به ۶۵ سیکل تغییر می‌کند و این در حالی بوده که سطح شکست نمونه‌ها نیز با هم متفاوت است. در مرحله بعد مدل کافین- مانسون اصلاح‌شده برای نشان‌دادن آسیب و تاثیر همزمان آن روی عمر قطعه بررسی شد. نتایج نشان داد که با کاهش تعداد رسوبات مرزدانه‌ای و تاثیر آن روی حفرات ایجادشده در قطعه، آسیب واردشده کمتر می‌شود و در نتیجه عمر پره توربین افزایش می‌یابد. آزمون‌های کشش دمای بالا و خستگی سیکل پایین تنش- کنترل دمای بالا نیز در حالت‌های تمپر مختلف، برای فولاد زنگ‌نزن ۴۱۰ و ۴۲۰ انجام گرفت و نتایج نشان داد که در شرایط یکسان افزایش دمای تمپر از ۲۰۰ به C°۵۶۵ باعث کاهش عمر از ۲۲۱۸ به ۱۹۵۲ سیکل شده است.
