---

یکی از فرایندهای اقتصادی برای تولید قطعه در شکل‌دهی فلزها، برش دقیق است که در آن، دقت و کیفیت قطعات بسیار بیشتر از روش معمولی است. در برش دقیق قطعه کار بین سه نیرو قرار می‌گیرد که عبارتند از: نیروی سنبه، نیروی ورقگیر (رینگV شکل) و نیروی سنبه مخالف. در این مقاله، با مدل‌سازی برش دقیق، پس از اعتبار‌سنجی نتایج اولیه، به بررسی عوامل مؤثر بر فرایند پرداخته می‌شود. افزایش ارتفاع v-رینگ و نیروی ورقـگیر و سنبه مـخالف، باعث افـزایش فــشار هیدرواستاتیک و افزایش عمق برش می‌شود. در همین حال این عوامل باعث افزایش تنش شعاعی و فشار روی ابزار و لذا باعث تسریع فرسایش قالب می‌شود. به‌کار‌گیری v-رینگ در ماتریس، اثر بسیار مثبتی بر افزایش دقت و کیفیت قطعه و افزایش عمر قالب دارد. در ادامه با استفاده از بخشی از نتایج به‌دست آمده در روش المان محدود، این فرایند ‌به‌روش شبکه عصبی مصنوعی نیز شبیه‌سازی شد. با توجه به نتایج به‌دست آمده از روش المان محدود و شبکه عصبی، این دو روش، ابزار مناسبی برای مدل‌سازی و پیش‌بینی اثر عوامل مختلف در برش دقیق است.

---

مکانیزم فرآیند شکل‌دهی تدریجی بر اساس تغییرشکل پلاستیکی و موضعی ورق فلزی، می‌باشد. در این فرآیند، ورق فلزی با استفاده از ابزار سَرنیمکروی واقع بر روی اسپیندل ماشین فرز CNC و مطابق مسیر تعریف شده، شکل‌دهی خواهد شد. مطالعه‌ی رفتار نیروی اِعمالی به ابزار شکل‌دهی، به عنوان یکی از مهمترین موضوعات تحقیقاتی در این فرآیند می‌باشد. افزایش اندازه‌ی گام عمودی ابزار، قطر ابزار، زاویه‌ی دیواره و ضخامت ورق به همراه کاربرد ورق‌های فلزی و آلیاژی سبک وزن با استحکام بالا، منجر به افزایش نیروی اِعمالی به ابزار شکل‌دهی، خواهد شد. در این مقاله، روند طراحی، ساخت و تست ابزار شکل‌دهی مرتعش به منظور توسعه‌ی فرآیند "شکل‌دهی تدریجی ورق فلزی به کمک ارتعاش اولتراسونیک"، ارائه شده است. نتایج حاصل از تحلیل مودال و آنالیز تجربی فرکانس طبیعی ابزار مرتعش، مویّد ظهور مود طولی ارتعاش و وقوع پدیده-ی رزونانس در ابزار شکل‌دهی، می‌باشد. در ادامه، تأثیر اِعمال ارتعاش اولتراسونیک بر مولفه‌ی عمودی نیروی شکل‌دهی و پدیده برگشت فنری، مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت. نتایج تجربی حاصل از آزمون شیار مستقیم بر روی ورق فلزی Al ۱۰۵۰-O، نشان داد که انتقال و اِعمال ارتعاش اولتراسونیک به ابزار شکل‌دهی در مقایسه با فرآیند متداول شکل‌دهی تدریجی، موجب کاهش میانگین نیروی اِعمالی به محور ابزار شکل‌دهی و کاهش میزان برگشت فنری نمونه شکل‌دهی شده، خواهد شد.

---

در این مقاله، یک روش اکستروژن مستقیم جدید برای تولید لوله های با قطر بزرگ ارائه می شود. در شروع این فرایند جدید، یک بیلت استوانه ای شکل در داخل کانتینر قرار می گیرد و سپس به درون یک قالب اولیه با سه سوراخ لوبیایی شکل اکسترود می شود. سپس مواد وارد یک قالب دیگر با سطوح واگرا و همگرا می شود که به منظور جوش خوردن مواد و کاهش ضخامت لوله طراحی شده است. رفتار جریان مواد، کرنش اعمال شده و نیروی مورد نیاز فرایند با استفاده از شبیه سازی اجزا محدود پیش بینی می شود. نتایج نشان داد که فرایند اکستروژن جدید سه مزیت مهم در مقایسه با روش سنتی دارد که عبارتند از: نیروی فرایند کمتر، استفاده از کانتینر با قطر کوچکتر و اعمال کرنش پلاستیک شدید. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . . . .. . . . . . .. . .. . . . .. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .. . .. . .. .. . .. .

---

اتصال چرخشی یکی از روشهای تولید لوله های دولایه، بر مبنای فرآیند فلوفرمینگ، می باشد. این روش جدید دارای پتانسیل بالایی در تولید لوله های دوفلزی جدار نازک و بدون درز است. با استفاده از این روش، آلومینیم (به‌عنوان لایه ی داخلی یا لایه ی روکش)، و فولاد (به‌عنوان لایه ی خارجی)، با موفقیت اتصال داده شد و لوله های کامپوزیتی لایه ای تولید شدند. به‌عنوان پارامترهای مهم برای ایجاد یک اتصال مناسب، اثر پارامترهای درصد کاهش ضخامت کل، ضخامت و استحکام آلومینیم اولیه، بر استحکام اتصال بررسی شد. استحکام اتصال با استفاده از آزمون پوست کنی اندازه گیری و سطوح پوست کنی شده با میکروسکوپ الکترونی روبشی ارزیابی و بررسی شد. نتایج نشان می دهند که درصد کاهش ضخامت تأثیر زیادی بر استحکام و کیفیت اتصال ایجاد شده دارد. با افزایش درصد کاهش ضخامت پس از آستانه ی تغییر شکل (حدود ۳۵%)، استحکام اتصال به‌سرعت افزایش می یابد تا به استحکام فلز ضعیف تر می رسد و نمونه ها در آزمون پوست کنی از فلز زمینه می شکنند. با نزدیک شدن استحکام دو فلز و کاهش ضخامت اولیه ی لایه ی روکش، به همراه تغییر شکل بیشتر، استحکام اتصال را افزایش می دهند. تصاویر سطح شکست، نشان از افزایش کسر سطحی نواحی اتصال، با بیشتر شدن تغییر شکل، نزدیک شدن استحکام دو فلز و کاهش ضخامت اولیه ی لایه ی روکش دارند. به‌علاوه، الگوی پراکندگی و شکل نواحی شکست، با افزایش تغییر شکل، از رگه های نامنظم به نواحی تقریباً مستقیم در امتداد طولی تغییر می یابد.

---

در این مقاله, یک تحلیل کران بالا برای اکستروژن معکوس جدید ارائه شده است. ابتدا منطقه‌ تغییر شکل به چند ناحیه تقسیم شده و میدان سرعت قابل قبولی برای هر ناحیه پیشنهاد شده است. با محاسبه‌ی توان‌ در هر ناحیه توان مصرفی و نیروی اکستروژن محاسبه شده و ارتباط بین متغیرهای هندسی و فرایندی با نیروی اکستروژن مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است. علاوه بر این با بررسی رابطه‌ی بین متغیرهای هندسی با توان های تغییر شکل، انفصال سرعت و اصطکاک میزان کارایی فرایند در شرایط کاری مختلف مورد ارزیابی قرار گرفته است. برای بررسی صحت تحلیل کران بالای ارائه شده از تحلیل اجزای محدود با استفاده از نرم افزار DEFORMTM۳D استفاده شده است. بررسی تحلیل کران بالا روی نیروی اکستروژن نشان می‌دهد که با افزایش شعاع شمشال اولیه نیروی اکستروژن به صورت غیرخطی افزایش یافته و در این شرایط این فرایند به اکستروژن معکوس متداول نزدیک می‌شود و این دلیلی بر کاهش نیروی لازم در این فرایند است. از طرفی با افزایش ضخامت, ابتدای منطقه‌ی تغییر شکل نیرو به صورت نمایی کاهش می‌یابد و در یک محدوده‌ی مشخص با تغییر ضخامت تغییر محسوسی در نیروی اکستروژن مشاهده نمی‌شود. بررسی اثر پارامترهای هندسی روی توان تغییر شکل، توان انفصال سرعت و توان اصطکاکی نشان می‌دهد که با افزایش شعاع قطعه‌کار اکسترود شده راندمان فرایند به شدت کاهش یافته و در مقابل با افزایش ضخامت قطعه‌کار راندمان فرایند افزایش می‌یابد. مقایسه‌ی تحلیل کران بالای انجام شده با شبیه‌سازی اجزای محدود مطابقت خوبی بین نتایج نشان می‌دهد.

---

اطوکشی یکی از فرآیندهای متداول شکل‌دهی فلزات می‌باشد که برای تولید قوطی‌های با ضخامت دیواره نازک یکنواخت متعاقب فرآیند کشش‌عمیق به‌کار می‌رود. در فرآیندهای اطوکشی متداول نقاط ضعفی ازجمله پایین بودن نسبت‌کاهش‌ضخامت (TRR) وجود دارد که برای افزایش TRR نیاز به آنیل بین‌پاسی و افزایش تعداد مراحل اطوکشی می‌باشد. اخیرا, توسط نویسندگان این مقاله روش جدید اطوکشی محدود‌شده به‌منظور دستیابی به نسبت‌کاهش ‌ضخامت بسیار بالا ارائه‌شده است که مشکلات روش سنتی را حل نموده است. این روش بر اساس تنش‌فشاری می‌تواند به نسبت‌کاهش‌ضخامت بالاتر دست یابد بدون اینکه نیازی به فرآیندهای اضافی مانند اطوکشی چندمرحله‌ای و آنیل بین مراحل مختلف باشد. در آغاز فرآیند اطوکشی محدود‌شده، سنبه تحت نیروی پرس قرار می‌گیرد و مواد برای کاهش ضخامت از سطح بیرونی دیواره فنجان تحت‌فشار قرار می‌گیرند. در این مقاله شبیه‌سازی فرآیند با نرم‌افزار آباکوس صورت گرفته و پارامترهای موثر بررسی شده است. نتایج شبیه‌سازی نشان داد که با افزایش ضریب اصطکاک نیروی فرآیند افزایش می یابد. همچنین شبیه سازی ها نشان دادند که حالت تنش در ناحیه شکل‌دهی در فرآیند اطوکشی محدودشده به صورت کامل فشاری است، درحالی‌که حالت تنش در فرآیند اطوکشی سنتی کششی است. بنابراین مولفه های فشاری تنش مشکلات شکل دهی را کاهش می دهد و کاهش ضخامت‌های بسیار بالا در روش اطوکشی جدید قابل‌دستیابی است. نتایج آزمایشگاهی نشان داد که استحکام کششی و سختی پس از اطوکشی فنجان کشش عمیق شده افزایش یافته است.