جستجو در مقالات منتشر شده
۵ نتیجه برای باستی
مرتضی سرادار، علی باستی، محمد زعیمی،
دوره ۱۴، شماره ۱۶ - ( ويژه‌نامه چهارم ۱۳۹۳ )
چکیده
دراین مقاله، نمودارحدشکل‌دهی دینامیکی به عنوان یک معیار شکست برای فولاد St۱۳بررسی شده است. درواقع اثر نرخ کرنش های مختلف مورد مطالعه قرار گرفته است. این معیار شکست بر اساس مدل مارسینیاک و کوزینسکی می باشد و حل معادلات با استفاده از روش نیوتن به انجام رسیده است. بعد از حل معادلات سه نوع نمودار حد شکل-دهی به دست آمده است: نمودار حدشکل دهی غیر وابسته به نرخ کرنش، وابسته به نرخ کرنش و نمودارحدشکل دهی دینامیکی. معیار آسیب دینامیکی نمودارحدشکل دهی را در هر نرخ کرنش بررسی می کند. ملاحظه می شود که با افزایش نرخ کرنش حد شکل دهی افزایش پیداکرده است. هم چنین به منظور لحاظ کردن رفتارناهمسانگردی و الاستیک پلاستیک ماده به ترتیب معیارتسلیم ناهمسانگرد Hill ۱۹۴۸ و رابطه سخت شوندگی سویفت استفاده شده است. هم چنین این مقاله به ویژگی های کششی تک محوره و شکل پذیری ورق فلزی در رابطه با اثرات نرخ کرنش پرداخته است. برای تایید نتایج، آزمایش های تجربی با یک چکش ضربه ای به انجام رسیده است که یک دستگاه ضربه ای سرعت بالا می باشد. برای مقایسه بین معیارهای آسیب شبه استاتیکی و دینامیکی، تمام مراحل آزمایش در نرم افزار المان محدود Abaqus شبیه سازی شده و نتایج با یکدیگر مقایسه شده اند.
سیده مریم میرفلاح نصیری، علی باستی، رامین هاشمی،
دوره ۱۵، شماره ۸ - ( ۸-۱۳۹۴ )
چکیده
استفاده از منحنی‌های شکل‌دهی در تخمین شکل‌پذیری ورق‌های فلزی بسیار پرکاربرد بوده و یکی از پارامترهای مهم در پیش‌بینی کرنش‌های حدی، تأثیر معیار تسلیم به-ویژه در مورد ورق‌های آلومینیومی ناهمسانگرد است. در این مقاله، اثر معیارهای تسلیم پیشرفته‌ی پلانکت۲۰۰۸، سوآر۲۰۰۸، ۲۰۰۸ BBCو ۲۰۱۱ Yldدر محاسبه‌ی کرنش‌های حدی و در مرحله‌ی بعد در پیش‌بینی نمودار حد تنش شکل‌دهی بررسی‌شده است. مدل ناپایداری پلاستیک، بر اساس مدل مارسینیاک-کوزینسکی مورد مطالعه قرارگرفته است و حل معادلات با استفاده از روش نیوتن- رافسون انجام‌شده است. این معیارها برای ارزیابی قابلیت پیش‌بینی شکل‌پذیری ورق آلومینیومی ۳T-۲۰۹۰ AAبر اساس قانون سخت‌شوندگی سوئیفت به‌کار برده‌شده است و با منحنی حد شکل‌دهی پیش‌بینی شده توسط معیار تسلیم کلاسیک هیل۴۸ قیاس‌سنجی و ملاحظه شد که معیارهای تسلیم کلاسیک جهت تخمین شکل‌پذیری ورق‌های آلومینیومی ناهمسانگرد مناسب نمی‌باشد. نتایج عددی به‌دست آمده از نمودار حد شکل‌دهی آلیاژ آلومینیومی ۵۷۵۴ AAتوسط معیار تسلیم پلانکت۲۰۰۸ و قانون سخت‌شوندگی سوئیفت، اگرچه نتایج تجربی را در محدوده‌ی نزدیک به حالت کرنش صفحه‌ای تأیید می‌کند ولی تابع تسلیم ۲ex۰۶CPB برای پیش‌بینی رفتار ورق‌های آلومینیومی با ناهمسانگردی شدید توصیه نمی‌شود. همچنین کرنش‌های حدی پیش‌بینی شده برای ورق آلومینیومی ۱۹H-۳۱۰۴ AAتوسط معیار تسلیم ۲۰۱۱ Yldو بر اساس کارسختی وس، تطابق بهتری را با نتایج تجربی نشان می‌دهد.
ابوالفضل طاهرخانی، علی باستی، نادر نریمان زاده، علی جمالی،
دوره ۱۶، شماره ۱۲ - ( ۱۲-۱۳۹۵ )
چکیده
شکل‌دهی تدریجی تک نقطه‌ای روشی نوین و انعطاف‌پذیر در تولید قطعات سه بعدی از ورق است. به علت ماهیت تغییر شکل موضعی در این فرایند، قابلیت شکل‌پذیری نسبت به روش‌های سنتی بالاتر و نیروهای شکل‌دهی کمتر است. با این وجود دقت قطعات ساخته شده در این روش به علت برگشت فنری و همچنین خمش در نواحی مرزی پایین است. اخیراً فرایند شکل‌دهی تدریجی به کمک حرارت اصطکاکی موضعی توسعه پیدا کرده است. در این تحقیق اثر حرارت موضعی ایجاد شده توسط حرکت اصطکاکی ابزار در سرعتهای دورانی بالا بر روی قابلیت شکل‌پذیری و دقت ابعادی در ورق‌هایی از جنس آلومینیم ۳۱۰۵ با انجام یک سری از آزمایشات بررسی شده است. در این روش دمای ناحیه‌ی شکل‌دهی به علت حرکت اصطکاکی ابزار بالا رفته و همزمان با پاشش مایع خنک‌کاری دمای کلی ورق ثابت نگه داشته می‌شود. در این صورت ورق در محل تماس با ابزار دارای استحکام پایین و در سایر نواحی دارای استحکام بالا خواهد بود. در نتیجه نیروی وارده بر ورق در نواحی مرزی کاهش یافته و تغییر شکل پلاستیک نامطلوب کاهش می‌یابد. از طرفی با کاهش تنش تسلیم کرنش‌های الاستیک و در نتیجه برگشت فنری کمتر می‌شود. افزایش قابلیت شکل‌پذیری در اثر نرم شدن منطقه شکل‌دهی از دیگر نتایج این استراتژی می‌باشد. این ایده با ساخت قطعاتی با هندسه هرم ناقص در سرعتهای دورانی ۱۰۰۰ تا ۷۰۰۰ RPM مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می‌دهد در سرعتهای بالاتر از ۳۰۰۰ RPM قابلیت شکل‌پذیری و دقت ابعادی قطعات ساخته شده افزایش می‌یابد.
علی باستی، حامد خانی پور،
دوره ۱۷، شماره ۷ - ( ۷-۱۳۹۶ )
چکیده
تولید سازه هایی با وزن کم و استحکام بالا در صنایع رو به گسترش می باشد. از این رو استفاده از پروفیل ها و لوله های خمکاری شده در سازه ها رو به افزایش است. در این مقاله روش شکل دهی تدریجی لوله، برای خمکاری لوله بررسی شده است. در این روش استفاده از ترکیب شکل دهی چرخشی و خمکاری لوله بطور همزمان، باعث بهبود فرآیند خمکاری برای فلزات با استحکام بالا می شود. در ابتدا مدلی تحلیلی برای فرآیند شکل دهی تدریجی لوله ارائه شده است. از این مدل برای آشنایی با فیزیک فرآیند و برای تعیین میزان گشتاور خمکاری مورد نیاز استفاده شده است. در ادامه مدلسازی عددی فرآیند شکل دهی تدریجی لوله برای پیش بینی عیوب ناشی از خمکاری نیز انجام گرفته است. از مدلسازی عددی نیز برای بررسی پارامترهای موثر در فرآیند شکل دهی تدریجی لوله، نظیر سرعت تغذیه ی مرحله دوم، سرعت دورانی ابزار شکل دهی چرخشی، سرعت تغذیه محوری لوله در کل فرآیند و اثر زاویه‌ی حمله‌ی غلتک‌های ابزار شکل‌دهی چرخشی ، استفاده شده است و نتایج بدست آمده نشان دهنده ی آن است که می توان از مدل عددی عیب های وابسته به سرعت فرآیند را مورد بررسی قرار داد و پیش از تولید محصول پارامترهای مناسب را برای تولید محصول نهایی با کیفیت بالاتر انتخاب نمود.
سیده مریم میرفلاح نصیری، علی باستی، رامین هاشمی، ابوالفضل درویزه،
دوره ۱۷، شماره ۱۱ - ( ۱۱-۱۳۹۶ )
چکیده
در فرآیندهای جدید شکل‌دهی ورق‌های فلزی مانند شکل‌دهی تدریجی و شکل‌دهی چرخشی کاربرد فرض حالت تنش صفحه‌ای در مدل مارسینیاک-کوزینسکی به علت وجود تنش‌های نرمال و برشی چندان منطقی نیست. در این نوع فرآیندهای شکل‌دهی، کرنش‌های حدی به‌دست آمده بر بهبود شکل‌پذیری ورق دلالت می‌کند. حال آن که در پژوهش‌ها کمتر تأثیر وجود تنش برشی بررسی شده است. نمودار حد شکل‌دهی توسعه‌یافته منحنی ارزشمندی است که هر شش مؤلفه‌ی تانسور تنش در آن لحاظ شده است. در این مقاله، اثر تنش‌های نرمال و برشی بین ضخامتی بر روی کرنش‌های حدی ورق آلومینیومی AA۶۰۱۱ با استفاده از مدل اصلاح شده‌ی M-K و تابع تسلیم غیرایزوتروپیک هیل ۴۸ و به کمک روش حل عددی دستگاه معادلات غیرخطی نیوتن-رافسون بررسی شده است. ابتدا نمودار حد شکل‌دهی با فرض وجود تنش‌های برشی بین ضخامتی ترسیم شد و در ادامه اثر همزمان تنش نرمال و تنش برشی بر روی کرنش‌های حدی بررسی و منحنی‌های حد شکل‌دهی توسعه‌یافته حاصل شد. نتایج نشان می‌دهد که تنش‌های برشی ضخامتی موجب افزایش کرنش‌های حدی می‌شود. همچنین تأثیر تنش نرمال در مقایسه با تنش برشی بر افزایش شکل‌پذیری ورق بیش‌تر است.
