جستجو در مقالات منتشر شده
۴ نتیجه برای بیدکی
دوره ۶، شماره ۱۹ - ( فروردین و اردیبهشت ۱۳۹۷ )
چکیده
در مقالۀ حاضر آیین سِدرَهپوشی و کُستی بستن در کیش زرتشتی تحلیل و بررسی شده، سپس انعکاس آن در کشتی کرمانجی و شاهنامۀ فردوسی نشان داده شده است. در مرحلۀ اول، به تعریف لغوی و ساختاری سدره و کستی پرداخته شده و پس از آن، مراسم مربوط به این دو لباس شرح داده شده است. در مرحلۀ دوم، انعکاس و پیوند سدره و کستی زرتشتی با چوخِه و کُشن کرمانجی و پشمینه، کمند و ازار مذکور در شاهنامه بیان شده است. دستاورد مقاله مبتنی بر این است که چوخۀ کرمانجی و مراسم پوشاندن آن شباهت بسیاری به سدرۀ زرتشتی دارد، همچنان که پشمینۀ هوم در شاهنامه هم بیانگر آیین سدره‌پوشی در ایران باستان است. کشن کرمانجی از یک جهت، از نظر لغوی و کاربردی شبیه به کستی زرتشتی است، همچنان که کمند هوم و ازار برهمن و فرستادۀ او در شاهنامه چنین شباهتی دارند؛ از جهتی دیگر، کشن برگرفته از مصدر کشان به معنای کوبیدن است، همانطور که کستی هم در شاهنامه برگرفته از مصدر کستن به همان معناست. کلمۀ کُستی در شاهنامه بیشتر همراه با دو فعل «بستن» و «گرفتن» به کار رفته، به طوری که وقتی به صورت «کستی بستن» درآمده، منظور از آن آیین کستی بستن زرتشتی است و وقتی به صورت «کستی گرفتن» درآمده است، معنای کشتی گرفتن دارد.
دوره ۱۰، شماره ۴۳ - ( فروردین و اردیبهشت ۱۴۰۱ )
چکیده
بحرالتواریخ کهنترین طومار جامع نقالی براساس شاهنامه است که وارس بخارایی (زنده تا ۱۰۸۸ق) آن را در نیمۀ دوم قرن ۱۱ هجری و حدوداً نیم قرن قبل از طومار نقّالی شاهنامه (تألیف. ۱۱۳۵ق) در فرارود تنظیم کرده است. اغلب نسخههایی که از بحرالتواریخ شناسایی شده است، تحریرهایی حدوداً متفاوت از اثر وارس است، نه روبرداری صِرف آن. در این مقاله، هم اطلاعاتی تازه دربارۀ وارس در اصلاح و تکمیل تحقیقات قبلی ذکر شده و هم یکی از تحریرهای معتبر و کامل بحرالتواریخ معرفی و بررسی شده است. این تحریر از چند جهت، خصوصاً از لحاظ زبانی و محتوایی خصوصیات برجسته و ارزشمندی دارد که نمایانگر گونۀ فارسی فرارودی است.
عبداله اکبری، امیررضا زارع بیدکی، امیررضا حسینی، مهدی علیاری شوره دلی،
دوره ۱۴، شماره ۳ - ( ۳-۱۳۹۳ )
چکیده
سیستم سروالکتروهیدرولیک به دلیل عملکرد مناسب در گشتاور اینرسی بار بالا و همچنین دستیابی به سرعت پاسخ سریع در محدوده وسیعی از کاربردهای صنعتی مدرن مورد استفاده قرار گرفته است. با توجه به طیف گسترده کاربرد این سیستم، موضوع کنترل شامل کنترل سرعت، کنترل موقعیت و کنترل گشتاور در آن از اهمیت خاصی برخوردار است. روش های پیشنهادی که برای کنترل سیستم ارائه شده اند با در نظر گرفتن یک سری عوامل عدم قطعیت در سیستم بوده که می توان به وجود اصطکاک داخلی، شار داخلی، اثر غیر خطی مدل و نویز خارجی اشاره کرد. در این مقاله از یک کنترل کننده هوشمند فازی با استفاده از روش جبران توزیع شده به صورت موازی و بر پایه مدل تاکاگی سوگنو استفاده شده است. نتایج تحقیق حاضر در مقایسه با سایر کنترل کننده ها عملکرد بهتری در پاسخگویی سیستم (کنترل سرعت) نشان می دهد.
محسن بیدکی، مهدی مرتضوی، مهدی سبزه پرور،
دوره ۱۸، شماره ۳ - ( ۳-۱۳۹۷ )
چکیده
در فرآیند طراحی یک وسیله زیر سطحی به مدل سازی ریاضی زیر سیستم ها/موضوعات درگیر مانند هدایت وکنترل، محموله، هیدرودینامیک، پیشرانش، سازه، طراحی مسیر و عملکرد و روابط متقابل آنها نیاز است. در فازهای ابتدایی طراحی این وسیله همواره متغیرهای طراحی و پارامترهای سیستم با درجه بالایی از عدم قطعیت روبرو هستند. این عدم قطعیت ها باعث چالش در فرآیند طراحی شده و عملکرد وسیله را تحت تاثیر مستقیم قرار می دهند. روشهای طراحی بهینه چند موضوعی رهیافتی جهت طراحی بهینه و امکانپذیر و روشهای طراحی مقاوم رویکردی جهت طراحی غیر حساس نسبت به تغییرات متغییرهای طراحی هستند. ترکیب روشهای طراحی بهینه چند موضوعی و روشهای طراحی مقاوم با یکدیگر برای طراحی یک سیستم پیچیده از منظر بهینگی، امکانپذیری و مقاوم اهمیت ویژه ای دارد. در این مقاله یک روش بهینه سازی چند موضوعی مقاوم جهت طراحی مفهومی یک وسیله زیر سطحی خودگردان با در نظر گرفتن تاکتیک و سیستم به صورت همزمان تحت عدم قطعیت های طراحی توسعه یافته است. برای این منظور روش امکانپذیر چند موضوعی غیر قطعی به عنوان چارچوب بهینه سازی چند موضوعی تحت عدم قطعیت معرفی می گردد. همچنین دو روش تکاملی مبتنی بر پارتو به عنوان دو روش بهینه سازی چند هدفه مورد استفاده قرار گرفته و نتایج دو روش مقایسه می‌گردد. نتایج این تحقیق نشان می دهد، چارچوب جدید طراحی چند موضوعی بهینه مقاوم معرفی شده می تواند با دقت مناسب یک مجموعه طراحی مقاوم را برای یک وسیله زیر سطحی با زیر سیستم های غیرقطعی و کوپله را ارائه دهد
