منظربه عنوان یک متن روایی، در فضاهای باز شهری به دنبال پیوند تاریخ اجتماعی به عرصه عمومی شهر است. مداخلات صورت گرفته در محیط طی سالیان طولانی که بصورت مناظر شهری و... نمود یافته، در واقع لایه های متنی جدیدی هستند که نتیجه زنجیره ای از روابط هم نشینی و جانشینی در روایت متن اولیه منظر می باشند. در همه مناظر ردپایی از نشانه های گوناگون مربوط به زمان های مختلف وجود دارد که با خاطرات از مکان و همچنین خوانش و فهم زبان روایی منظر مرتبط است. لذا کشف چیستی ارتباط میان خاطره جمعی و فردی با خوانش لایه های منظر شهر به مثابه یک متن روایی و چگونگی بهره برداری از این روابط در بازآفرینی منظر در مکان های تاریخی شهری، اصلی ترین سوال این پژوهش می باشد. این مقاله دستیابی به فرایندی در بازآفرینی و خوانش منظر در مکان های تاریخی بر پایه حفاظت از خاطره جمعی، و نظریه بینامتنیت را به عنوان اصلی ترین هدف دنبال می کند.
این تحقیق کیفی، از روش مطالعه میدانی و مصاحبه های نیمه ساختاریافته با ۳۲ نفر از شهروندان در دامنه سنی ۳۰ تا ۷۰ ساله شهر اصفهان استفاده نموده و یافته با روش تحلیل محتوای تفسیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.
این مطالعه نشان می دهد که به منظور حفاظت و تقویت امکان خوانش و فهم روایت در منظر شهر به مثابه متن و تداوم خاطرات جمعی در مکان های تاریخی، بایستی سیاست های بازآفرینی و حفاظت مبتنی بر روابط بینامتنی بصورت توامان مدنظر قرار گیرد.

در سنت اسلام ، باغ به عنوان بهشت ​​، شاید حتی قوی تر باشد ، زیرا قرآن (متن اصلی مذهبی اسلام) بهشت ​​را باغ توصیف می کند. اسلام به پارسیان سرایت کرد و متقابلاً مسلمانان سبک باغ ایرانی را پذیرفتند. بنابراین باغ برای ایرانیان بسیار ارزشمند است و انواع مختلفی را شامل می شود.
اصفهان به عنوان پایتخت سلسله صفوی به عنوان یک باغ بزرگ با توجه به مدل شهر باغ طراحی کرده است. بنابراین ، از برخی راه حل ها در مورد طراحی آب و هوای خشک اصفهان استفاده شده است. دولت صفویه تحقق ایده آل شهرهایی را که ریشه در اعتقادات و آرا Islamic اسلامی داشت ، دنبال کرد. بررسی های صورت گرفته از منظر تاریخی شهرهای صفوی نشانگر اهمیت شهرها به عنوان محلی برای حضور نمادها و نشانه ها است. Symbols که به عنوان مفاهیم ایدئولوژیک ، قدرت سلطه بر دولت و همچنین هویت بخشیدن به شهر یادآوری می شود.
در طول تاریخ طراحی شهری صفوی ، خیابان های مستقیم و گسترده ای (چارباغ) وجود داشته است که از عوامل اصلی توسعه و بهسازی شهرها در میان عناصر کاربردی و نمادین شهری بوده اند. در پس زمینه تاریخی باغ باغ اصفهان به ساخت خیابان (چارباغ) اشاره شده است که توجه گردشگران اروپایی را به خود جلب کرده است و در این مقاله به بررسی آن می پردازد.
بخش اولیه این مقاله برای توضیح در مورد پیشینه تاریخی اصفهان در عصر صفویه و همچنین خیابان چارباغ به عنوان محور اصلی اختصاص یافته است. سپس این مقاله با تأکید بر برخی اسناد تاریخی و مطالعات تحلیلی ، خیابان چارباغ اصفهان را با نمونه مشابه آن در فرانسه (خیابان شانزه لیزه) مقایسه می کند. نتیجه گیری این مقاله بیانگر شباهت خیابان چارباغ اصفهان و خیابان شانزه لیزه در برخی مشخصات اسکلتی و نحوه تشکیل است. بلوارهای فرانسوی از نظر زمانی بعد از چارباغ اصفهان ساخته شدند و پس از انتشار برنامه های سفر و تصاویر گردشگران از این مکان در اروپا شکل گرفتند.