جستجو در مقالات منتشر شده
۳ نتیجه برای داداش‌زاده
حامد چلنگری جویباری، مهدی طالع ماسوله، بهنام داداش‌زاده،
دوره ۱۹، شماره ۶ - ( خرداد ۱۳۹۸ )
چکیده
ربات‌های با مکانیزم موازی در مقایسه با ربات‌های سری، دارای مزیت‌هایی از جمله دقت بالا، نسبت بالای بار اعمالی به وزن ربات و همچنین سختی بالاتر هستند که موجب استفاده از این مکانیزم‌ها در کاربردهای دقیق می‌شود. درنظرگرفتن رفتار سختی مکانیزم، یکی از جنبه‌های مهم در حین طراحی است که باعث می‌شود دقت مطلوب با توجه به کاربرد مورد نظر حاصل شود. هدف از این مقاله، ارزیابی سختی و خطاهای ناشی از نرمی مکانیزم یک ربات موازی سه‌درجه آزادی است. به همین منظور میزان جابه‌جایی مجری نهایی به‌ازای بار اعمالی به‌صورت شبیه‌سازی و عملی مورد بررسی قرار گرفته است. در ابتدا مکانیزم موازی مورد مطالعه در این مقاله معرفی و ویژگی‌های آن بیان شده است. سپس، سختی مکانیزم با استفاده از روش آنالیز المان محدود مدل می‌شود و با اعمال شرایط مرزی مورد نظر، رفتار سختی مکانیزم ربات در موقعیت‌های معین مجری نهایی مورد بررسی قرار می‌گیرد. در ادامه، به‌منظور راستی‌آزمایی نتایج به‌دست‌آمده از مدل‌سازی سختی، دستگاهی نوین به منظور اندازه‌گیری سختی مکانیزم، معرفی و نحوه کار با آن دستگاه نیز شرح داده شده است. با استفاده از این دستگاه، رفتار سختی مکانیزم ربات در موقعیت‌های مشابه اندازه‌گیری شده است. در انتها، جواب مدل‌سازی سختی و نتایج به‌دست‌آمده از اندازه‌گیری عملی، گزارش و با هم مقایسه می‌شوند که نشان می‌دهد ربات با مکانیزم موازی مورد مطالعه در این مقاله، دارای رفتار سختی مناسب بوده و در کاربردهای دقیق مورد اطمینان و قابل به‌کارگیری است.
رضا جهانگیری، اکبر اللهوردی‌زاده، بهنام داداش‌زاده، حمید عظیم‌زاده،
دوره ۲۰، شماره ۲ - ( بهمن ۱۳۹۸ )
چکیده
در این پژوهش ارتعاشات غیرخطی جانبی میکرولوله حاوی سیال تحت شرایط تشدید پارامتریک مغناطیسی محوری مورد مطالعه قرار می‌گیرد. برای این منظور، معادلات غیرخطی حاکم بر حرکات جانبی میکرولوله تیر مانند با استفاده از تئوری تغییر شکل‌های برشی مرتبه اول ردی با احتساب اثر ویسکوزیته و شتاب جانب مرکز سیال استخراج می‌شود. در این مدل جملات غیرخطی بستر هیتنی و جملات غیرخطی هندسی تئوری ون- کارمن تحت تحریکات مغناطیسی در حضور جریان سیال ورای ناپایداری فلاتر لحاظ می‌شود. در ادامه اثرات پارامترهای بستر روی مشخصات فلاتر خطی میکرو لوله‌های مغناطیس‌شونده حاوی سیال مورد مطالعه قرار می‌گیرد. سپس رفتار سیستم غیرخطی در سرعت‌های جریان بالاتر از سرعت بحرانی متناظر با کوپلینگ دو مود اول و دوم ارتعاشی با استفاده از روش مقیاس‌های چندگانه مورد مطالعه قرار می‌گیرد. منحنی‌های پاسخ غیرخطی در سرعت‌های بالاتر از سرعت بحرانی به‌دست‌آمده و اثرات تغییر پارامترهای مختلف سیستم اعم از سرعت جریان، دامنه و فرکانس میدان مغناطیسی، ثابت‌های سختی بستر هیتنی، ویسکوزیته و نسبت ابعاد روی رفتار غیرخطی سیستم بررسی می‌گردد. برخی از نتایج نشان دهنده آن است که افزایش مقادیر پارامتر سختی برشی بستر هیتنی اثر ناپایدار ساز دارد به طوری که با افزایش آن، ناپایداری فلاتر در فرکانس‌های پایین‌تر اتفاق می‌افتد.
دوره ۲۲، شماره ۴ - ( پاییز ۱۳۹۸ )
چکیده
اهداف: کورکومین (CUR)، یک ترکیب پلی‌فنولی آب‌گریز و دارای طیف گسترده‌ای از کاربردهای بیولوژیکی از جمله درمان سرطان است. اما کاربرد برجسته آن در معالجه سرطان به‌دلیل حلالیت و فراهمی زیستی ضعیف محدود شده است. سیکلودکسترین‌ها (CDs) نانوکپسول‌های طبیعی تشکیل‌شده از واحدهای گلوکزی هستند که یکی از خصوصیات آنها ایجاد کمپلکس با مولکول‌های مهمان آب‌گریز در نانوحفره خود است. در مطالعه حاضر، به‌منظور بهبود حلالیت، فراهمی زیستی و اثربخشی کورکومین، کمپلکس‌های گنجایشی β- سیکلودکسترین- کورکومین تهیه و اثر آن روی سلول‌های سرطانی و نرمال بررسی شد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه ابتدا کمپلکس‌های β- سیکلودکسترین- کورکومین توسط روش فریزدرای تهیه و تشکیل این کمپلکس‌ها توسط طیف‌سنجی فلوئورسانس بررسی شد. سپس بازده انکپسولاسیون کورکومین در β- سیکلودکسترین در هر غلظت محاسبه شد. بعد از بررسی رهایش کورکومین از β- سیکلودکسترین در دماهای مختلف، میزان تاثیرگذاری این کمپلکس‌ها روی سلول‌های سرطانی و سالم با استفاده از آزمون MTT بررسی شد.
یافته‌ها: بازده کپسوله‌سازی کورکومین در β- سیکلودکسترین ۱/۳۲±۳۳/۹۲% بود. مطالعات طیف‌سنجی فلوئورسانس تشکیل یک کمپلکس گنجایشی پایدار را تایید کرد. نتایج نشان داد که رهایش کورکومین از β- سیکلودکسترین در شرایط دمایی سلول‌های سرطانی (°C۴۲) نسبت به سلول‌های سالم و دمای محیط بیشتر است. نتایج آزمون MTT نشان داد که کورکومین کپسوله‌شده در β- سیکلودکسترین اثر مهارکنندگی چشمگیری نسبت به کورکومین آزاد بر تکثیر سلول‌های سرطانی دارد.
نتیجه‌گیری: نتایج، شواهد قابل قبولی را در مورد اثر بازدارنده تکثیر سلولی کمپلکس‌های β- سیکلودکسترین- کورکومین، روی رده‌های سرطانی نشان داد، در حالی که اثر قابل توجهی روی سلول‌های سالم مشاهده نشد.
