جستجو در مقالات منتشر شده
۳ نتیجه برای دیناروند
سعید دیناروند، بهزاد جباری‌پور،
دوره ۲۰، شماره ۷ - ( تیر ۱۳۹۹ )
چکیده
ترکیب بین فلزی مدرن تیتانیوم آلومیناید گاما (γ-TiAl) به‌علت چگالی پایین، مدول الاستیسیته بالا، مقاومت زیاد در برابر اکسیداسیون، خوردگی و احتراق، اخیراً در صنایع هوافضا و خودروسازی مورد توجه قرار گرفته است. ماشینکاری این آلیاژ به روشهای سنتی بسیار دشوار است. در مطالعه حاضر، با استفاده از انواع الکترودهای ابزار گرافیت، مس و آلومینیوم به ماشینکاری تخلیه الکتریکی نمونههای γ-TiAl پرداخته میشود. نتایج نشان می‌دهد که در هنگام استفاده از الکترودهای آلومینیومی، نرخ سایش ابزار به‌طور متوسط ۲/۳ برابر بیشتر از ابزارهای مسی و ۵/۸ برابر بیشتر از گرافیت است. در هنگام استفاده از گرافیت، نرخ براده‌برداری به‌طور متوسط ۴/۲ برابر بیشتر از مس و ۷/۷ برابر بیشتر از ابزارهای آلومینیومی است. ماشینکاری با آلومینیوم منجر به شکل‌گیری ترکیبات اکسیدی Al۲O۳ و TiO۲ روی سطح قطعهکار میشود، ولی در ماشینکاری با گرافیت، فازهای کاربیدی TiC، Ti۸O۵ روی سطح تشکیل میشود. در ماشینکاری با گرافیت به‌دلیل شکل‌گیری ترکیبات سخت کاربیدی در لایه انجماد مجدد، میکروسختی بیشتر از نمونه ماشین‌کاری‌شده توسط ابزار آلومینیومی است که ترکیبات اکسیدی روی سطح وجود دارند و سختی لایه انجماد مجدد در نمونه ماشین‌کاری‌شده با ابزار مسی کمتر از دو ابزار دیگر است و دلیل آن وجود فازهایی با سختی کمتر همچون اکسید مس است. بیشترین مقاومت به خوردگی الکتروشیمیایی متعلق به نمونه ماشین‌کاری‌شده توسط گرافیت و کمترین مقاومت به خوردگی برای نمونه ماشین‌کاری‌شده توسط آلومینیوم است. کاهش ترکیبات اکسیدی و آلومینیومی و افزایش فازهای کاربیدی منجر به افزایش مقاومت به خوردگی نمونههای ماشین‌کاری‌شده γ-TiAl میشود.
دوره ۲۰، شماره ۱۴۱ - ( آبان ۱۴۰۲ )
چکیده
استفاده از پوشش‌های خوراکی برای نگهداری میوه‌ها و سبزی‌ها در زمان نگهداری توجه روزافزونی را به خود جلب کرده است. همچنین اسید سالیسیلیک به‌عنوان ترکیب ضد اتیلنی و میکروبی برای افزایش عمر پس از برداشت برخی از محصولات مورداستفاده قرار گرفته است. در این مطالعه، اثرات غلظت‌های مختلف اسید سالیسیلیک (۰، ۱، ۲ و ۴ میلی‌مولار) و موسیلاژ ریحان (۰، ۱/۰، ۲/۰ و ۳/۰ درصد) بر کیفیت پس از برداشت بامیه در طی نگهداری در دمای ۱۰ درجه سلسیوس مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که افزایش زمان انبارمانی موجب کاهش خصوصیات کیفی بامیه گردید. تیمارهای اسید سالیسیلیک و موسیلاژ ریحان به‌طور معنی‌دار در حفظ خصوصیات کیفی بامیه مؤثر بودند. بیشترین میزان سفتی بافت میوه، مواد جامد محلول، اسیدیته قابل تیتر، اسید آسکوربیک و جذابیت ظاهری و کمترین کاهش وزن در تیمارهای اسید سالیسیلیک ۴ میلی‌مولار و موسیلاژ ریحان ۳/۰ درصد به دست آمد. بامیه‌های فاقد پوشش و بدون تیمار اسید سالیسیلیک در طی ۱۶ روز نگهداری کاملاً کیفیت ظاهری خود را از دست دادند اما بامیه‌های تیمار شده با غلظت‌های بالای اسید سالیسیلیک و موسیلاژ از کیفیت خوب و بازارپسندی لازم برخوردار بودند. درنتیجه، اسید سالیسیلیک و موسیلاژ ریحان می‌توانند به‌عنوان تیمارهای مؤثری برای حفظ جنبه‌های کیفی میوه بامیه برای مدت طولانی‌تر مورداستفاده قرار گیرند.
سعید دیناروند، بهزاد جباری پور،
دوره ۲۳، شماره ۱۱ - ( آبان ۱۴۰۲ )
چکیده
در تحقیق جاری تاثیر پارامترهای عمق و سرعت برشی بر توپوگرافی سطح ماشینکاری، تغییرات ریزسختی و ریزساختاری در سطح مقطع عرضی قطعات تراشکاری شده تحت حالات خشک، تر، روانکاری کمینه (MQL) و خنککاری کرایوژنیک (CO۲)، روی فولاد ضدزنگ ۳۰۴ L بررسی شده است. منشاء اصلی عیوب در توپوگرافی سطوح ماشینکاری، تشکیل لبه انباشته روی سطح ابزار و جدا شدن مجدد آن بود، همچنین افزایش سرعت برشی باعث ناپایداری در تشکیل لبه انباشته و در نتیجه کاهش حجم توده لبه انباشته میگردد. در بحث بهبود توپوگرافی سطح ماشینکاری شده، به ترتیب اولویت، تاثیر روشهای MQL، تر و کرایوژنیک، نسبت به روش خشک، از بیشترین تا کمترین بوده است. برش عرضی از نمونههای ماشینکاری شده تهیه و مشاهده گردید که مقدار سختی زیرسطحی نمونهها با فاصله گرفتن از سطح تا حداکثر ۳۴% کاهش مییابد و به سختی ماده پایه قطعهکار نزدیک میشود. میزان سختی در سطح مقطع عرضی نمونههای ماشینکاری شده، ارتباط مستقیم با کارسختی به وجود آمده بر اثر تغییر شکل پلاستیک شدید روی سطح قطعه دارد. با افزایش سرعت برشی، شدت تغییر شکل پلاستیک در قطعه نیز افزایش یافته و میزان سختی در زیر سطح بیشتر میشود. فرآیندهای خنککاری و روانکاری مختلف تاثیر مستقیم بر ضخامت لایه تغییر شکل یافته ریزساختاری دارد. تحت بیشترین مقدار سرعت برشی استفاده شده در تحقیق جاری، حداکثر کاهش ضخامت لایه تغییر شکل یافته ریزساختاری در حالات کرایوژنیک و روانکاری کمینه نسبت به حالت خشک، به ترتیب برابر با ۶۲% و ۲۸% بوده است
