۱۵ نتیجه برای رحمت آبادی
دوره ۲، شماره ۳ - ( ۹-۱۳۹۲ )
چکیده
ساختار آبشش و پراکنش یونوسیت در بافت آبششی لارو بیست و پنج روزه تاس ماهی ایرانی (۳/۴۱۷ میلی گرم میانگین وزن) به روش بافت شناسی کلاسیک و رنگ آمیزی H&E بررسی شد. برای مشاهده یونوسیت با آشکارسازی آنزیمNa+, K+-ATPase ، از آنتی بادی IgGα۵و آنتی بادی FITC،در میکروسکوپ نوری فلورسانس با فیلترهای nm ۴۹۰-۴۵۰ استفاده گردید. نتایج نشان داد در هر محفظه آبششی، چهار کمان آبششی کامل و نیمه آبشش سرپوش آبششی قرار دارند. در ساختار تیغه آبششی، سلول های سنگفرشی ساده، سلول های پیلار در دو سمت فضاهای خونی (لاکونا) و سلول های خونی دیده شدند. تراکم بالایی از یونوسیت ها (به طور متوسط ۷۳/۵۲۹ یونوسیت در یک میلی متر مربع بافت آبشش)، بر روی پایه تیغه های آبششی، ناحیه بین تیغه های آبششی، بر روی رشته های آبششی و جدار آبششی مشاهده گردید. یونوسیت ها با داشتن اندازه درشت، هسته کروی و سیتوپلاسم روشن تر، از سایر سلول ها قابل تشخیص بودند. سلول ها، به دلیل داشتن تراکم بالایی از این آنزیم، دارای ایمونوفلئورسانس قوی در سیتوپلاسم و به خصوص در سمت غشای قاعده ای-جانبی بودند. نتایج نشان داد که در این مرحله از زندگی تاس ماهی، ساختار آبشش شکل گرفته و به عنوان یک اندام تنظیم اسمزی، در کنار نقش تنفسی و دفعی خود، برای جذب و حفظ یون ها در یک محیط هیپوتونیک فعالیت می کند.
اصغر دشتی رحمت آبادی، اردشیر کرمی محمدی، رضا رشیدی،
دوره ۱۰، شماره ۲ - ( ۶-۱۳۸۹ )
چکیده
عملکرد یاتاقان‌های غیر مدور -بر خلاف یاتاقان‌های مدور- به پارامترهای طراحی مختلفی مانند زاویه انحراف بستگی دارد. در این مقاله, اثر زاویه انحراف یاتاقان از وضعیت تقارن، بر مشخصه‌های استاتیکی و پایداری دو نوع یاتاقان‌های گازی غیر مدور مطالعه می‌شود. سیستم خطی شده با در نظر گرفتن روش اجزای محدود برای حل معادلات به‌منظور دستیابی به مشخصه‌های مورد نظر به‌کار گرفته می‌شود.
نتایج نشان میدهند که زاویه انحراف بر مشخصه‌های استاتیکی و پایداری یاتاقان‌های گازی دو – لب و چهار - لب اثر قابل توجهی دارد، به‌طوری که با افزایش زاویه انحراف، کاهش در مشخصه‌های استاتیکی و افزایش در محدوده پایداری سیستم مشاهده می‌شود. با مقایسه اثر زاویه انحراف بر عملکرد یاتاقان‌های دو – لب و چهار – لب مشاهده می‌شود که این اثر برای یِاتاقان و – لب محسوس‌تر است.
اصغر دشتی رحمت آبادی، مهدی زارع مهرجردی، رضا رشیدی میبدی،
دوره ۱۵، شماره ۵ - ( ۵-۱۳۹۴ )
چکیده
در پژوهش حاضر تأثیر میزان پیش‌بار بر پایداری دینامیکی یاتاقان ژورنال هیدرودینامیکی غیرمدور دو لُب تحت روانکاری میکروپلار بر پایه مدل‌های تحلیلی دینامیکی خطی و غیرخطی با استفاده از روش حل عددی اجزاء محدود ارزیابی شده‌است. به این منظور معادله رینولدز حاکم بر روانکاری هیدرودینامیکی یاتاقان ژورنال با سیال تراکم‌ناپذیر با فرض صُلبیت روتور و بکارگیری تئوری سیال میکروپلار اصلاح گردیده‌است. در ادامه مدل دینامیکی خطی با فرض حرکت اغتشاشی هارمونیک مشخص و مدل دینامیکی غیرخطی با تعقیب گام به گام مسیر حرکت روتور در طول زمان با کمک روش رانگ-کوتای مرتبه چهار جهت بررسی وضعیت پایداری یاتاقان مورد استفاده قرار گرفته‌اند. در نهایت پارامترهای جرم بحرانی و نسبت فرکانس چرخش گردابی روتور به عنوان مشخصه‌های پایداری یاتاقان به ازای مقادیر مختلف پیش بار توسط هر دو مدل تحلیل دینامیکی توسط روش اجزاء محدود استخراج و با یکدیگر مقایسه شده‌اند. نتایج گویای بهبود پایداری دینامیکی یاتاقان‌های ژورنال دو لُب در قالب ارتقاء پارامتر جرم بحرانی و اُفت فرکانس چرخش گردابی توام با افزایش میزان غیرمدوری یاتاقان هستند. مقایسه دو مدل ارائه شده بیانگر نتایج محتاطانه‌تر تحلیل دینامیکی خطی نسبت به نوع غیرخطی در حالت‌های گوناگون بررسی می‌باشد. همچنین نتایج تحلیل دینامیکی غیرخطی یاتاقان از رخداد رفتارهای نوسانی بازگشتی به نقطه تعادل استاتیکی، پریودیکی با دامنه محدود و اغتشاشات واگرای منجر به برخورد روتور و پوسته یاتاقان با افزایش میزان پیش‌بار حکایت دارند.
مهدی زارع مهرجردی، اصغر دشتی رحمت آبادی، رضا رشیدی میبدی،
دوره ۱۵، شماره ۷ - ( ۷-۱۳۹۴ )
چکیده
یاتاقان‌های ژورنال روغنی یکی از متداول‌ترین اجزاء ماشین‌های دوار تحت بارگذاری سنگین به شمار می‌آیند. عوامل متعددی نظیر تغییر در شرایط بارگذاری و روانکاری می‌تواند بر پایداری دینامیکی این گروه از یاتاقان‌ها تاثیرگذار باشد. از این رو شناخت پاسخ دینامیکی یاتاقان‌های ژورنال در شرایط مختلف می‌تواند به بهبود فرآیند کنترل، عیب‌یابی و پیشگیری از قرارگیری سیستم‌های یاتاقان و روتور در شرایط عملکردی بحرانی منجر گردد. نابالانسی جرمی روتور از دیرباز به عنوان یکی از عوامل موثر بر رفتار دینامیکی و طول عمر انواع تکیه‌گاه‌های یاتاقانی مطرح بوده‌است. به همین دلیل در پژوهش حاضر تاثیر این پارامتر بر پایداری یاتاقان ژورنال هیدرودینامیکی غیرمدور دولُب با روانکار میکروپلار با استفاده از مدل تحلیلی دینامیکی غیرخطی ارزیابی شده‌است. برای رسیدن به این هدف، در ابتدا معادله رینولدز حاکم بر روانکاری یاتاقان‌های ژورنال هیدرودینامیکی با سیال تراکم‌ناپذیر بر پایه تئوری سیال میکروپلار اصلاح شده و معادلات جابجایی دینامیکی روتور صُلب نیز با فرض وجود نابالانسی جرمی استخراج گردیده‌اند. حل همزمان معادله رینولدز و معادلات حرکت روتور، توزیع فشارهای پایا و دینامیکی ایجاد شده در فیلم سیال روانکار و مولفه‌های جابجایی، سرعت و شتاب مرکز روتور را بدست می‌دهد. ارزیابی نتایج در قالب نمودارهای مسیر دینامیکی، طیف توانی، دیاگرام دوشاخه‌گی و نگاشت پوانکاره از بروز رفتارهای دینامیکی متفاوت یاتاقان‌های دولُب با تغییر میزان نابالانسی جرمی روتور حکایت دارد. پاسخ سیستم دینامیکی مورد بررسی، نوسانات همگرا به نقطه تعادل استاتیکی، رفتارهای پریودیکی، KT پریودیکی، شبه نوسانی و همچنین اغتشاشات واگرای منجر به برخورد روتور و پوسته یاتاقان را شامل می‌گردد.
اصغر دشتی رحمت آبادی، ابوالفضل رسولی زاده شورکی، مهدی زارع مهرجردی،
دوره ۱۶، شماره ۵ - ( ۵-۱۳۹۵ )
چکیده
عملکرد یاتاقان‌های ژورنال غیرمدور لُب‌دار در قیاس با انواع مدور به پارامترهای طراحی و مونتاژ متنوع‌تری نظیر زوایای انحراف و نصب، وابسته به چگونگی قرارگیری لُب‌های یاتاقان در مقابل هم و نحوه نصب آنها روی پایه ماشین مرتبط می‌باشد. تغییر در موقعیت و وضعیت این نوع یاتاقان‌ها، ناشی از تغییر در زوایای نصب و انحراف، می‌تواند عملکرد یاتاقان‌های ژورنال غیرمدور لُب‌دار را تحت تأثیر قرار دهد. در پژوهش حاضر چگونگی عملکرد دمایی یاتاقان‌های ژورنال دو، سه و چهار لُب در زوایای نصب و انحراف مختلف با روش درونیابی مشتق تعمیم یافته مورد ارزیابی قرار گرفته‌است. بررسی نتایج حاکی از آن است که لحاظ اثرات دمایی تأثیر قابل توجهی بر عملکرد استاتیکی یاتاقان‌های مورد بررسی داشته و می‌تواند نتایج را تا حد قابل توجهی به شرایط عملکرد واقعی نزدیک سازد. افزایش دمای ایجاد شده در روتور، سیال روانکار و پوسته در قیاس با شرایط تحلیل ایزوترمال، کاهش لزجت روانکار و اُفت توانایی حمل بار را در پی داشته و دامنه این تغییرات در زوایای نصب و انحراف گوناگون بویژه برای یاتاقان‌های دو لُب متفاوت می‌باشد. بر اساس ارزیابی انجام شده پارامترهای عملکرد یاتاقان‌های غیرمدور دو، سه و چهار لُب با تغییر زوایای نصب و انحراف رفتاری تناوبی داشته و بدین سبب امکان انتخاب زوایای بهینه جهت دستیابی به عملکرد مطلوب وجود دارد.
داوذ رحمت آبادی، رامین هاشمی،
دوره ۱۶، شماره ۱۰ - ( ۱۰-۱۳۹۵ )
چکیده
روش نورد تجمعی، از روش های جدید تغییر شکل شدید پلاستیک می باشد که در یک دهه گذشته برای تولید مواد زیادی مورد استفاده قرار گرفته است. در این تحقیق به بررسی خواص مکانیکی و مود شکست ورق های ریزساختار و چندلایه آلومینیوم-آلومینیوم با استفاده از روش نورد تجمعی، در پاس های مختلف فرآیند نورد تجمعی پرداخته شد. فرآیند نورد تجمعی در دمای اتاق، بدون استفاده از روان کار، در هفت پاس متوالی و بدون عملیات حرارتی بین پاسی انجام شد که مقدار کاهش ضخامت در هر پاس ۵۰% می باشد. خواص مکانیکی و شکست به وسیله میکروسکوپ الکترونی روبشی، تست کشش تک محوره و تست میکروسختی مورد بررسی قرار گرفت و مشاهده شد که با افزایش سیکل های نورد تجمعی استحکام کششی و سختی افزایش می یابد و مقدار الانگیشن کاهش مییابد که این تغییرات می تواند ناشی از کرنش سختی زیاد در اثر تغییر شکل شدید پلاستیک و ریزشدن دانه ها باشد. بیشترین استحکام کششی و میکروسختی در پایان سیکل هفتم بدست می آید که نسبت به نمونه ی اولیه به ترتیب ۴/۲۴۱ و ۱۰۶ درصد افزایش می یابد. همچنین با افزایش سیکل های فرآیند دیمپل های با اندازه کوچکتر و عمق کمتر نسبت به نمونه اولیه مشاهده شد.
داود رحمت آبادی، رامین هاشمی، بیژن محمدی، تقی شجاعی،
دوره ۱۷، شماره ۲ - ( ۲-۱۳۹۶ )
چکیده
فرآیند پیوند سرد نوردی یکی از روش‌های تولید ورق‌های لایه‌ای با جنس مشابه و غیرمشابه می‌باشد که در یک دهه اخیر مورد توجه بسیاری از محققین قرار گرفته است. در این تحقیق برای اولین بار چقرمگی شکست تنش صفحه‌ای به صورت تجربی برای نمونه‌ی نازک دولایه آلومینیومی تولید شده به روش پیوند سرد نوردی با استفاده از نمونه-های کششی فشرده و مطابق با استاندارد ASTME۵۶۱ مشخص شده است. چقرمگی شکست یکی از پارامترهای مهم ماده در طراحی می‌باشد که بررسی آن به‌منظور پیش-بینی عمر و رشد ترک مواد ترک‌دار در برابر اعمال تنش می‌باشد. علاوه بر بررسی چقرمگی شکست، خواص مکانیکی با استفاده از آزمون کشش تک محوره و میکروسختی و سطح مقطع شکست با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج آزمایشات نشان داد که مقادیر استحکام کششی، میکروسختی و چقرمگی شکست برای نمونه‌ی دولایه به مراتب بیشتر از نمونه‌ی اولیه می‌باشد که نسبت به ورق اولیه به ترتیب ۱۵۰%، ۸۰% و ۵۱% بهبود یافت. البته مقدار ازدیاد طول نیز کاهش مییابد. همچنین تصاویر میروسکوپ الکترونی نشان می‌دهد که میکروحفرات سطح مقطع شکست کم‌عمق‌تر می‌شوند که همین عامل تاییدکننده افزایش استحکام و کاهش شکل‌پذیری می‌باشد. البته نقش اصلی تغییرات ایجاد شده را اعمال کرنش زیاد و کار سرد ایفا می‌کند.
داود رحمت آبادی، رامین هاشمی،
دوره ۱۷، شماره ۳ - ( ۳-۱۳۹۶ )
چکیده
فرآیند پیوند سرد نوردی، یک جوش حالت جامد برای ایجاد پیوند بین فلزات مشابه و غیرهم‌جنس ازطریق نوردکاری می‌باشد. دراین تحقیق، برای اولین‌بار شکل‌پذیری ورق-های دولایه آلومینیومی تولیدشده به‌روش پیوندنوردی با استفاده از آزمایش‌ناکازیما مورد مطالعه قرارگرفت. به‌منظور ساخت ورق‌دولایه آلومینیومی، از یک ماشین‌نورد و اعمال کاهش‌ضخامت ۵۰% در دمای اتاق استفاده شد. همچنین خواص مکانیکی، و سطح مقاطع شکست مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت و مشاهده شد که استحکام و میکروسختی به‌ترتیب ۱۴۹,۵ و ۸۰% افزایش داشت. اما ازدیادطول و شکل‌پذیری نسبت به نمونه‌های اولیه به‌دلیل کارسرد و کرنش‌سختی کاهش یافت. همچنین نتایج تصاویر میکروسکوپ‌الکترون‌روبشی نشان داد که بعد از فرآیند نورد‌سرد‌پیوندی در نمونه‌ی دولایه آلومینیومی، شکست نرم همراه با میکروحفرات و مناطق‌برشی مشاهده می‌شود.
داود رحمت آبادی، بیژن محمدی، رامین هاشمی، تقی شجاعی،
دوره ۱۷، شماره ۵ - ( ۵-۱۳۹۶ )
چکیده
در سال‌های اخیر کامپوزیت‌های لایه‌ای مورد توجه بسیاری از محققین و صنایع مختلف قرار گرفته است. یکی از روش‌های تولید کامپوزیت‌های لایه‌ای روش پیوند سرد نوردی می‌باشد که نسبت به سایر روش‌های تولید کامپوزیت از لحاظ اقتصادی به‌صرفه می‌باشد و قابلیت تولید کامپوزیت‌های لایه‌ای با جنس‌های مختلف را دارد. در این تحقیق برای اولین بار چقرمگی شکست تنش صفحه‌ای به صورت تجربی برای نمونه‌ی کامپوزیت لایه‌ای آلومینیوم/مس/آلومینیوم تولید شده به روش پیوند سرد نوردی با استفاده از نمونه‌های کششی فشرده و مطابق با استاندارد ASTME۵۶۱ مشخص شده است. چقرمگی شکست یکی از پارامترهای مهم ماده در طراحی می‌باشد که بررسی آن به‌منظور پیش‌بینی عمر و رشد ترک مواد ترک‌دار در برابر اعمال تنش می‌باشد. علاوه بر بررسی چقرمگی شکست، خواص مکانیکی با استفاده از آزمون کشش‌تک‌محوره، میکروسختی و سطح مقطع شکست با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی و میکروسکوپ نوری مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاصل از آزمون‌های انجام شده حاکی از افزایش استحکام، میکروسختی و چقرمگی شکست برای نمونه‌ی کامپوزیتی آلومینیوم/مس/آلومینیوم نسبت به نمونه‌های اولیه آلومینیوم۵۰۵۲ و مس خالص می‌باشد که عامل اصلی این افزایش اعمال کرنش زیاد و کار سرد می‌باشد. چقرمگی شکست برای نمونه‌ی تولید شده به ۳۸,۷MPa.m۱/۲ می‌رسد که نسبت به نمونه‌های اولیه آلومینیوم و مس به ترتیب ۸۱% و ۱۶۵% افزایش مییابد. عکس‌های میکروسکوپ الکترون روبشی نشان می‌دهد که مکانیزم شکست نرم برای کامپوزیت لایه‌ای آلومینیوم/مس/آلومینیوم همانند نمونه‌های اولیه حاکم است، البته با این تفاوت که میکروحفرات برای نمونه‌ی کامپوزیتی نسبت به نمونه‌های اولیه کم عمق‌تر و کوچکتر شده‌اند.
داود رحمت آبادی، مسلم طیبی، رامین هاشمی، بیت اله اقبالی،
دوره ۱۷، شماره ۷ - ( ۷-۱۳۹۶ )
چکیده
در این تحقیق برای اولین‌بار در ساخت کامپوزیت Al/Cu/SiC از فرآیند نوردتجمعی متقاطع استفاده شد. ریزساختار و خواص مکانیکی کامپوزیت‌های فرآوری‌شده به‌ترتیب با استفاده از میکروسکوپ نوری، الکترون روبشی، کشش تک‌محوره و میکروسختی بررسی شد. نتایج ریزساختاری نشان داد که بعد از هشت مرحله، کامپوزیت تولیدشده، دارای توزیع کاملا یکنواخت از تقویت‌کننده‌ها و پیوند قوی بین ذرات می‌باشد. استحکام کششی در مرحله اول افت پیداکرد و بعد از آن به‌طور پیوسته افزایش یافت. همچنین روند تغیرات استحکام کششی و ازدیادطول مشابه بود. مقدار میکروسختی نیز برای لایه‌‌های آلومینیم و مس نسبت به نمونه‌های اولیه به‌ترتیب ۱۴۶۹%و ۱۶۳% بهبود یافت. بررسی سطوح شکست در مرحله هشتم نشان داد که مکانیزم شکست زمینه آلومینیمی از نوع نرم برشی می‌باشد.
شهاب شجاعی، رامین هاشمی، داود رحمت آبادی،
دوره ۱۷، شماره ۱۰ - ( ۱۰-۱۳۹۶ )
چکیده
نمودارهای حدشکل‌دهی در حقیقت محدوده‌ی ترکیب کرنش‌هایی است که شروع گلویی موضعی را مشخص می‌کنند. پارامترهای مختلفی مانند ضخامت ورق، عیوب ساختاری، دما، مسیر بارگذاری، سرعت شکلدهی و غیره روی این نمودارها تأثیرگذار هستند که یکی از تأثیرگذارترین آنها سرعت شکلدهی است که در شکلدهی ورق-ها، ارتباط مستقیمی با سرعت پرس دارد. در این تحقیق نمودار حدشکل‌دهی برای ورق‌های آلومینیوم ۶۰۶۱ با ضخامت ۳mm در سرعت‌های ۲۰، ۱۰۰ و ۲۰۰mm/min به‌صورت تجربی و ۲۰، ۱۰۰، ۲۰۰، ۵۰۰ و ۸۰۰mm/min به‌صورت عددی محاسبه شده است. تست‌های تجربی به صورت تست بالج توسط پرس هیدرولیک و قالب فولادی روی ورق‌هایی که در شش اندازه مختلف مطابق استاندارد آماده شده‌اند، انجام گرفت. همچنین مدل‌سازی عددی با استفاده از نرم‌افزار اجزای محدود آباکوس و معیار بیشینه شتاب کرنش بزرگ با وارد کردن داده‌های مدل جانسون‌کوک انجام شد. صحت نتایج تجربی و مدل‌سازی توسط بررسی محل پارگی و میزان هم‌خوانی نمودارهای حد شکلدهی رسم شده از دو روش، بررسی شد و نتایج نشان داد که داده‌های تجربی و عددی با خطای قابل قبول با هم هم‌خوانی دارند. همچنین مشاهده شد با افزایش سرعت پرس نمودار حد شکلدهی افزایش مییابد به گونه‌ای که با افزایش سرعت پرس از ۲۰mm/min به ۲۰۰mm/min، نمودار ۳۰% بهبود یافته است. این تغییرات می‌تواند دلایل مختلفی مثل اثر اصطکاک و شرایط تماسی بین قالب و ورق داشته باشد، زیرا در سرعت پایین (نرخ کرنش کمتر از ۱۰۰میلی‌متر بر ثانیه) و دمای محیط اثر نرخ کرنش و اینرسی جرم بر شکل‌پذیری بسیار اندک است.
محمد زمان ثانی، اصغر دشتی رحمت آبادی، رضا رشیدی میبدی، مهدی زارع مهرجردی،
دوره ۱۷، شماره ۱۲ - ( ۱۲-۱۳۹۶ )
چکیده
امروزه یاتاقان‌های ژورنال روغنی به‌طور گسترده‌‌ای به عنوان تکیه‌گاه مناسب برای سیستم‌های دوار در صنایع گوناگون به‌کار گرفته می‌شوند. هنگامی‌که این یاتاقان‌ها تحت بارگذاری در سرعت‌های بالا مورد استفاده قرار گیرند، ایجاد اغتشاشات گردابی منجر به برخورد و سایش در وضعیت حرکت روتور محتمل می‌باشد. طراحی شکل‌های هندسی خاص و یا به‌کارگرفتن روانکارهای صنعتی با ترکیبات متفاوت جدید، می‌تواند بر توانمندی یاتاقان‌های ژورنال در حفظ عملکرد پایدار دینامیکی خود در موقعیت‌های بحرانی تأثیرگذار باشد. از این منظر استفاده از انواع یاتاقان‌های ژورنال غیرمدور و روانکارهای غیرنیوتنی در حوزه روانکاری اخیراً به‌طور فزاینده‌ای مورد توجه قرار گرفته‌است. در پژوهش حاضر، با انتخاب روانکار غیرنیوتنی شبیه‌سازی شده با مدل سیال پاورلا، تأثیر پارامترهای طراحی نظیر نسبت خروج از مرکزی، نسبت منظری و اندیس پاورلا بر پایداری دینامیکی سیستم یاتاقان‌های ژورنال غیرمدور دو، سه و چهار لُب مورد مطالعه قرار می‌گیرد. در این راستا با فرض نوسانات سیکل محدود روتور حول نقطه تعادل استاتیکی با میرا شدن اثر اغتشاشات تحمیلی اولیه و استفاده از روش عددی اجزاء محدود جهت حل معادلات حاکم، محدوده پایداری سیستم در قالب مشخصه‌های تحلیل دینامیکی خطی نظیر فرکانس چرخش گردابی و پارامتر جرم بحرانی تعیین می‌گردد. نتایج حاکی از آنست که با افزایش اندیس پاورلا و کاهش نسبت منظری، دامنه پایداری دینامیکی تکیه‌گاه یاتاقانی توسعه مییابد. همچنین با افزایش تعداد لُب‌ها در یاتاقان‌های ژورنال غیرمدور با روانکار پاورلا و تامین شرایط قرارگیری سیستم در مقادیر نسبت خروج از مرکزیت بالا، می‌توان به قابلیت بیشتری در میرا نمودن اغتشاشات دینامیکی دست‌یافت.
مسعود علی حیدری، اصغر دشتی رحمت آبادی، مهدی زارع مهرجردی،
دوره ۱۸، شماره ۲ - ( ۲-۱۳۹۷ )
چکیده
استفاده از یاتاقان‌های ژورنال روغنی در دهه‌های اخیر به دلیل عملکرد استاتیکی و دینامیکی مناسب آنها در بارگذاری‌های سبک و سنگین و کاهش آلودگی‌‌های صوتی، به عنوان تکیه‌گاه‌های مناسب در تجهیزات متنوع صنعتی نظیر انواع توربوماشین‌ها، موتورهای احتراقی و راکتورهای هسته‌ای روند رو به رشدی به خود گرفته‌است. با توجه به تاثیرپذیری عملکرد این یاتاقان‌ها از شکل هندسی‌شان، مدل‌های متنوعی نظیر انواع بیضوی، لُب‌دار، موج‌دار، کفشک لولایی و شیار محوری برای بهبود هدفمند شرایط کارکرد حالت پایدار و دینامیکی در سال‌های گذشته به بازار ارائه شده‌اند. در دهه اخیر با توسعه تجهیزات پیشرفته ماشینکاری غیرسنتی، زمینه ایجاد بافت در جداره یاتاقان‌های ژورنال به توانمندی‌های پیشین تولیدکنندگان افزوده گردیده‌است. بافت‌های با اشکال متنوع مکعبی، استوانه‌ای، کروی و مخروطی می‌توانند تاثیر متفاوتی بر عملکرد یاتاقان‌های ژورنال داشته باشند. در پژوهش حاضر عملکرد یاتاقان‌های ژورنال هیدرودینامیکی غیرمدور دولُب با بافت‌های استوانه‌ای ایجاد شده در نواحی مختلف پوسته مورد ارزیابی قرار گرفته‌است. به این منظور معادله رینولدز حاکم بر روانکاری هیدرودینامیکی یاتاقان‌های غیرمدور روغنی با توجه به تغییرات ضخامت فیلم روانکار، در اثر هندسه و محل ایجاد بافت، اصلاح و به کمک روش حل عددی اجزاء محدود، با بکارگیری شرط مرزی رینولدز در تعیین محدوده کاویتاسیون در لُب‌ها، بررسی گردیده‌است. در ادامه پارامترهای عملکرد یاتاقان بر پایه توزیع فشار فیلم روانکار محاسبه و تاثیرات مکان بافت بر آنها ارزیابی شده‌است. نتایج گویای آنست که با توجه به میزان غیرمدوری یاتاقان‌های دولُب، محل ایجاد بافت برای دستیابی به عملکرد مطلوب‌تر متفاوت می‌باشد. همچنین با افزایش غیرمدوری تاثیر ایجاد بافت بر عملکرد یاتاقان چشمگیرتر خواهد بود.
کیاندخت میراسدی، داود رحمت آبادی، اسماعیل قاسمی، مجید بنی اسدی، مصطفی باغانی،
دوره ۲۳، شماره ۱۰ - ( مهر ۱۴۰۲ )
چکیده
| در این پژوهش فرآوری و چاپ سه‌بعدی نانوکامپوزیتهای PETG-ABS- Fe۳O۴ تقویت‌شده با نانوذرات اکسیدآهن در سه درصد وزنی مختلف از نانوذرات اکسیدآهن با ماتریس پلیمری زمینه PETG۷۰-ABS۳۰ انجام شد. این تحقیق با هدف تقویت خواص حافظه‌شکلی، خواص حرارتی، خواص مکانیکی و افزودن قابلیت تحریک غیرمستقیم ماتریس زمینه از طریق افزودن نانوذرات اکسیدآهن انجام شد. تصاویر SEM تایید کرد که آمیزه PETG-ABS امتزاج ناپذیر است و با اضافه شدن نانوذرات تغییری در سازگاری و امتزاجپذیری پلیمر پایه ایجاد نمیشود و این نتیجه با آنالیز DMTAنیز بررسی و تایید شد. با افزایش میزان اکسیدآهن، استحکام کششی و ازدیادطول کاهش مییابد که این افت خواص مکانیکی در نمونه ۲۰% وزنی اکسید آهن نسبت به نمونه ۱۰% وزنی نمود بیشتری دارد. با این وجود استحکام نهایی نمونه‌ها در حدود ۲۵ تا ۳۲ مگاپاسکال است که نشان‌دهنده توزیع مناسب و قابل قبول نانوذرات تا ۱۵% وزنی در زمینه پلیمری است. با افزایش میزان نانوذرات اکسیدآهن، میزان بازیابی شکل افزایش مییابد و نانوکامپوزیتهای حاوی ۱۰، ۱۵ و ۲۰% وزنی به ترتیب بازیابی شکل ۷۷/۶۳%، ۴۸/۸۸ و ۳۳/۹۳% را از خود نشان میدهند. |
کیاندخت میراسدی، داود رحمت آبادی، اسماعیل قاسمی، مجید بنی اسدی، مصطفی باغانی،
دوره ۲۳، شماره ۱۰ - ( مهر ۱۴۰۲ )
چکیده
مواد هوشمند می‌توانند مانند موجودات زنده نسبت به تغییرات محیط واکنش نشان دهند و خود را با شرایط و تغییرات محیطی مانند تغییرات دما، جریان الکتریکی، میدان مغناطیس، نور، رطوب و غیره انطباق دهند. استفاده از چاپ سه‌بعدی برای پردازش مواد هوشمند، رویکرد جدیدی است که به عنوان چاپ چهاربعدی شناخته می‌شود. در این پژوهش، فرآوری، ساخت و چاپ سه‌بعدی آمیزه‌های حافظه‌شکلی PETG-ABS در سه درصد وزنی ۳۰/۷۰،۵۰/۵۰ و۷۰/۳۰ انجام شد. نتایج حاصل از تصویربرداری با میکروسکوپ الکترونی روبشی نیز سازگاری این دو پلیمر را تایید کرد. در تمامی آمیزه‌های PETG-ABS ترکیبی از مورفولوژی دریا-جزیره و قطره-ماتریس مشاهده شد و برای ترکیبات ۳۰/۷۰ و ۷۰/۳۰ قطرات فاز پراکنده در ماتریس به طور واضح ملاحضه گردید. نتایج خواص مکانیکی نیز نشان داد هرچه درصد ABS در آمیزه زیاد شود، استحکام کششی بالاتر میرود و ازدیادطول کاهش مییابد. نتایج به دست‌آمده از آزمون حافظه‌شکلی نشان‌دهنده‌ی وجود قابلیت برنامه‌ریزی خاصیت حافظه‌شکلی در آمیزه‌های چاپ چهاربعدی‌شده می‌باشد. همانطور که انتظار میرود افزایش درصد وزنی ABS با اختلال در بازیابی آمیزهها همراه بود لذا آمیزه دارای ۷۰ درصد وزنی PETG و ۳۰ درصد وزنی ABS، مطلوب‌ترین خواص حافظه‌شکلی را از خود نشان دادند.
